Cecylia Metella (córka Celera)

Caecilia Metella[1], córka Kwintusa Cecyliusza Metellusa Celera, konsula w 60 p.n.e. i Klodii[2]. Od ok. 53 p.n.e. żona Publiusza Korneliusza Lentulusa Spintera, który był w 44 p.n.e kwestorem[3]. W 45 p.n.e. Spinter przeprowadził rozwód[4][5], gdyż Metella zdradzała go z Publiuszem Korneliuszem Dolabellą, ówczesnym mężem Tullioli[6], córki Cycerona. Zdrada ta doprowadziła też do rozwodu Tulii i była powodem wielu utrapień Cycerona[7]. Metella była też kochanką poety Ticidasa, który opiewał ją w swoich wierszach pod pseudonimem Perilli[8]. Związała się później z Markiem Klodiuszem Ezopusem, bardzo bogatym synem słynnego aktora Ezopa[6]. Jako przykład skrajnej rozrzutności opowiada Horacy[9], że zdjął on z ucha Cecylii Metelli wartą kilka milionów sestercji perłę, rozpuścił ją w occie i wypił.

Wywód przodków

edytuj
4. Kwintus Cecyliusz Metellus Celer Starszy      
    2. Kwintus Cecyliusz Metellus Celer
5. Serwilia        
      1. Cecylia Metella
6. Appiusz_Klaudiusz_Pulcher    
    3. Klodia    
7. Cecylia Metella Balearyka      
 

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. DGRBM ↓, 526.
  2. Cyceron ↓, Mowa za M. Celiuszem Rufem,34.
  3. Broughton ↓, p. 325.
  4. Cyceron ↓, Listy do Attyka, XII,52,2.
  5. Cyceron ↓, Listy do Attyka, XIII,7,1.
  6. a b Cyceron ↓, Listy do Attyka, XI,15,3.
  7. Cyceron ↓, Listy do Attyka, XI,23,3.
  8. Apulejusz ↓, Apologia, 10.
  9. Horacy ↓, Satyry, II, 3,239-242.

Bibliografia

edytuj
  • Wiliam Smith: Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. T. 2. 1870. (ang.).. Tekst na stronie archive.org: 526. [dostęp 2024-07-10]. (ang.).
  • Thomas Robert Shannon Broughton: The magistrates of the Roman Republic. T. Volume II. 1952. (ang.).. Tekst na stronie archive.org: 325. [dostęp 2024-07-10]. (ang.).
  • Cyceron: Mowa za M. Celiuszem Rufem, 34. w Cyceron: Mowy Marka Tulliusza Cycerona przełożone przez E. Rykaczewskiego. T. III. Nakładem Biblioteki Kórnickiej, 1871, s. 106.
  • Cyceron: Listy do Attyka XII,52,2. w Cyceron: Listów Marka Tulliusza Cycerona Ksiąg Ośmioro przełożył E. Rykaczewski. T. 1. Nakładem Biblioteki Kórnickiej, 1873, s. 296.
  • Cyceron: Listy do Attyka XI,15,3. w Cyceron: Listów Marka Tulliusza Cycerona Ksiąg Ośmioro przełożył E. Rykaczewski. T. 1. Nakładem Biblioteki Kórnickiej, 1873, s. 90.
  • Cyceron: Listy do Attyka XI,23,3. w Cyceron: Listów Marka Tulliusza Cycerona Ksiąg Ośmioro przełożył E. Rykaczewski. T. 1. Nakładem Biblioteki Kórnickiej, 1873, s. 98.
  • Cyceron: Listy do Attyka XIII,7,1. w Cyceron: Listów Marka Tulliusza Cycerona Ksiąg Ośmioro przełożył E. Rykaczewski. T. 1. Nakładem Biblioteki Kórnickiej, 1873, s. 314.
  • Horacy: Gawędy, Księga II, Gawęda III, wersy 239-242. w Horacy: Dzieła wszystkie. opr. O. Jurewicz. T. 2. s. 178. ISBN 83-04-01885-3..
  • Apulejusz: Apologia, czyli W obronie własnej księga o magii. w Apulejusz: Metamorfozy albo Złoty osioł. Apologia, czyli W obronie własnej księga o magii. s. 88. ISBN 83-7180-292-7.