Celina Siwkowska
Celina Siwkowska, z domu Krysiak (ur. 10 kwietnia 1925 w Budach Sułkowskich, zm. 8 sierpnia 2006 w Miłomłynie) – porucznik Wojska Polskiego. Łączniczka i sanitariuszka Batalionów Chłopskich Podokręgu „Wkra”, placówka w Budach Sułkowskich gm. Regimin. Do konspiracji wstąpiła w czerwcu 1942 r. poprzez rekomendację Komendanta Placówki – Stanisława Sychockiego ps. ”Miotła”. Ślubowanie złożyła przed komendantem Batalionów Chłopskich – Antonim Załęskim ps. ”TORF”, w obecności Kuligowskiego ps. ”Wierzba” oraz Józefa Makowskiego ps. ”Środa”. Była łączniczką i sanitariuszką w miejscowości Budy Sułkowskie. Jej działalność obejmowała gm. Regimin, częściowo gm. Dąbrowa, Stupsk, Konopki i wiele innych miejscowości, takich jak: Strzegowo, Drogiszka, Niedzbórz, Żurominek. Prowadziła działalność kolportażową prasy podziemnej oraz brała udział w udzielaniu pomocy rannym partyzantom, m.in. po walce pod wsią Pokrytki, gm. Regimin. Działalność konspiracyjną zakończyła po wkroczeniu Armii Czerwonej, tj. 17 stycznia 1945 r.
Życiorys edytuj
Urodziła się 10 kwietnia 1925 r. we wsi Budy Sułkowskie gm. Regimin. Jej ojcem był Stanisław Krysiak, a matką Pelagia. Dzieciństwo spędziła w Budach Sułkowskich. Szkołę podstawową ukończyła w Niedzborzu w 1939 r.
Lata 40. edytuj
W czasie okupacji pracowała wraz z rodzicami na gospodarce w Budach Sułkowskich. W jej domu znajdował się punkt kontaktowy, w którym odbywały się zebrania Batalionów Chłopskich, do których należała cała rodzina. W zagrodzie znajdowało się radio, które obsługiwała wraz z bratem. Wiadomości zdobyte z nasłuchu przekazywała do kolejnych punktów kontaktowych oraz osobom zaufanym. Niezależnie od tych czynności zbierała i przekazywała prowiant i wyposażenie dla partyzantów. Jej bezpośrednim przełożonym był Stanisław Sychowski, pseudonim ”Miotła”, który w czerwcu 1942 r. przedstawił ją do przysięgi. Przyjęła pseudonim ”Biedronka”. Po złożeniu przysięgi została skierowana na przeszkolenia sanitarne do kierownika apteki w Mławie-Marię Lipka, która zaopatrywała ją również w potrzebne medykamenty. Działalność jej ruchu oporu zakończyła się w 1945 r.
Życie prywatne edytuj
W 1953 wyszła za mąż za Walentego Siwkowskiego. Razem z mężem wyjechała do Miłomłyna, gdzie przez 28 lat pracowała jako kierowniczka sklepu. Razem z Walentym mieli dwóch synów: Stanisława i Krzysztofa. Zmarła 8 sierpnia 2006 roku w Miłomłynie. Została pochowana na cmentarzu w Miłomłynie.