Cerata (biologia)

Cerata – struktura anatomiczna występująca u ślimaków morskich podrzędu Nudibranchia. Przyjmuje ona formę grzbietowych lub bocznych wypustków na ciele. Nazwa wywodzi się od greckiego słowa κέρας, które oznacza rogi, nawiązując do kształtu struktury.

Cerata w formie sześciu promieniście rozchodzących się "odnóży" u niebieskiego smoka

Cerata posiada kilka zasadniczych funkcji:

Cerata u gatunku Aeolidia papillosa

• powiększa powierzchnię ciała ślimaków i ułatwia im oddychanie;
• wśród niektórych rodzajów ślimaków, cerata stanowi w pewnym sensie rozwinięcie układu trawiennego i jednocześnie pełni funkcję broni. Np. ślimaki z gatunku niebieski smok, wykorzystują niestrawione komórki parzydełkowe takich organizmów jak żeglarz portugalski, do polowania na inne organizmy. W tym celu z układu trawiennego transportują knidocysty do czubków ceraty i używają ich jak żądeł;
• cerata może także służyć jako środek obronny – pod oderwaniu lub odgryzieniu, dany fragment wydziela lepką substancję i energicznie się wije, co dezorientuje napastnika i umożliwia zaatakowanemu ślimakowi ucieczkę.

Bibliografia

• Richard C. Brusca, Gary J. Brusca, Invertebrates (2nd edition), Sunderland 2003.