Cerkiew św. Paraskewy w Novej Poliance

Cerkiew św. Paraskewy w Novej Poliance – drewniana greckokatolicka cerkiew filialna zbudowana w 1766 w Novej Poliance, zrekonstruowana w 1986 w skansenie w Svidníku[1].

Cerkiew św. Paraskewy
Chrám svätej Paraskevy
cerkiew filialna
Ilustracja
Widok od strony prezbiterium
Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Miejscowość

Nová Polianka/Svidník

Wyznanie

greckokatolickie

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowackiego

Wezwanie

św. Paraskewa

Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Svidník, cerkiew z Novej Polianki w skansenie”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Svidník, cerkiew z Novej Polianki w skansenie”
Ziemia49°18′13,7″N 21°33′27,5″E/49,303806 21,557639

Historia

edytuj

Cerkiew postawiono w miejscowości Nova Polianka w 1766. Uszkodzona podczas obu wojen światowych. Po remoncie służyła wiernym do 1960. W 1960 wykonano kompleksową dokumentację budowli i odtworzono ją w 1986 w skansenie w Svidníku. Po wyświęceniu w 1993, sporadycznie używana do kultu[2].

Architektura i wyposażenie

edytuj

To budowla drewniana (drewno jodłowe) konstrukcji zrębowej, trójdzielna. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie. Wieża słupowo-ramowa o pochyłych ścianach, nadbudowana nad babińcem. Wokół wieży obszerna zachata, przechodząca w nawie na daszek okapowy. Dachy prezbiterium i nawy namiotowe, łamane, kryte gontem, zwieńczone baniastymi hełmami, ze ślepymi latarniami i kutymi krzyżami.

Wewnątrz w strop płaski w babińcu, w nawie i prezbiterium kopuły namiotowe. Brak polichromii, która była w oryginalnej cerkwi. Czterorzędowy ikonostas z połowy XVIII w., pochodzi z dawnej drewnianej cerkwi w Pravrovicach. Pozostałe ikony pochodzą ze zbiorów muzeum w Svidníku i pochodzą z różnych okolicznych cerkwi.

Otoczenie

edytuj

Wokół cerkwi ogrodzenie drewniane z gontowym daszkiem oraz mała dzwonnica drewniana, zbudowana na planie kwadratu, z gontowym dachem namiotowym, z ozdobnym krzyżem i dwoma dzwonami[2].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Wyd. I, Pruszków 2003, s. 303,304ISBN 83-89188-08-2.

Linki zewnętrzne

edytuj