Cerkiew św. Paraskiewy w Botizie

Cerkiew św. Paraskiewy
*Biserica de lemn „Cuvioasa Paraschiva”*
	MM-II-m-A-04528
	cerkiew pomocnicza, dawniej parafialna
	; Widok ogólny cerkwi i dzwonnicy; w głębi po prawej murowana cerkiew parafialna pw. Wszystkich Świętych
Państwo	Rumunia
Miejscowość	Botiza
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rumuński Kościół Prawosławny
Eparchia	Marmaroszu i Sătmaru
Wezwanie	św. Paraskiewy
Wspomnienie liturgiczne	14 października
Historia
Data zakończenia budowy	1699; 1899 (przeniesienie na obecne miejsce)
Aktualne przeznaczenie	świątynia prawosławna
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Liczba ikonostasów	1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	1
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; 1. wbudowana; 2. wolnostojąca
	Położenie na mapie okręgu Marmarosz Botiza, cerkiew św. Paraskiewy
	Położenie na mapie Rumunii Botiza, cerkiew św. Paraskiewy
	47°40′03,0″N 24°09′11,9″E/47,667500 24,153306
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew pod wezwaniem św. Paraskiewy – zabytkowa prawosławna cerkiew pomocnicza we wsi Botiza (okręg Marmarosz). Należy do parafii Wszystkich Świętych w Botizie, wchodzącej w skład dekanatu Vișeu de Sus eparchii Marmaroszu i Sătmaru Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego^[1].

Historia edytuj

Cerkiew zbudowano w 1699 r. w Vișeu de Jos. Pod koniec XIX wieku została rozebrana i przewieziona do Botizy, gdzie ją zrekonstruowano w miejscu poprzedniej świątyni (rozebranej w celu pozyskania materiału na budowę szkoły w Hoteni)^[2].

Na nowym miejscu obiekt pełnił funkcję świątyni parafialnej do czasu zbudowania w sąsiedztwie większej, murowanej cerkwi (której nadano wezwanie Wszystkich Świętych)^[1].

Architektura edytuj

Budowla drewniana. Nawa z przednawiem zostały wzniesione na planie prostokąta, natomiast niższe od nawy prezbiterium ma formę wielobocznej apsydy. Od strony zachodniej (wejściowej) znajduje się otwarta weranda, która jest większa niż w innych drewnianych cerkwiach Marmaroszu. Dach ma dwa okapy, z których dolny okala całą budowlę. Ściany poniżej dolnego okapu ozdabia rzeźbiony fryz o motywie splecionej liny. Nad przednawiem wznosi się wieża-dzwonnica z galerią i smukłą iglicą^[2].

W 1899 r., po zrekonstruowaniu cerkwi w Botizie, wnętrze odrestaurowali i ozdobili malowidłami Dionisie luga i jego córka Aurelia, malarze z Niculi (głównego ośrodka tradycyjnego malarstwa religijnego w pobliżu Gherli w Transylwanii). W zdobieniach przeważają motywy kwiatowe. Zdobienia ikonostasu są prawdopodobnie starsze niż na ścianach^[2].

Na wewnętrznej stronie drzwi wejściowych znajduje się obraz (autorstwa nieznanego artysty) „Śmierć z kosą”, z wypisanymi moralizującymi sentencjami^[2].

Wejście na teren cerkiewny prowadzi przez drewnianą bramę z charakterystyczną dla miejscowego regionu ornamentyką^[2].