Chase XCG-14
Chase XCG-14 – amerykański szybowiec wojskowy z okresu II wojny światowej
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor |
Chase Aircraft |
| Typ |
szybowiec transportowy |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji drewnianej |
| Załoga |
2 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu |
4 stycznia 1945 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
21,80 m (26,29 m)[1] |
| Wydłużenie |
(10,18) |
| Długość |
13,05 m (16,80 m) |
| Powierzchnia nośna |
47,20 m² (65,70 m²) |
| Masa | |
| Własna |
1 470 kg (3 600 kg) |
| Użyteczna |
1 980 kg (3 400 kg) |
| Startowa |
3 450 kg (7 000 kg) |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna |
97 km/h (97 km/h) |
| Prędkość holowania |
(285 km/h) |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 15 (24) | |
| Użytkownicy | |
| USA | |
Historia edytuj
W 1944 roku w firmie Chase Aircraft Company opracowano szybowiec wojskowy, ostatni z klasy lekkich szybowców transportowych, który mógł zabierać 15 żołnierzy. Szybowiec ten otrzymał oznaczenie XCG-14. Po wybudowaniu prototypu okazało się, że konstrukcja kadłuba nie zapewnia dobrej widoczności z kabiny
W związku z tym opracowano zbudowano kolejny prototyp, oznaczony jako XCG-14A, w którym zmieniono konstrukcję kadłuba zwiększając widoczność z kabiny pilotów. Wersja była większa i szybowiec ten mógł zabierać 24 żołnierzy.
Oba prototypy zostały oblatane, w czasie lotów próbnych wykazywały dobre właściwości pilotażowe oraz zadowalające osiągi. Ostatecznie żaden z tych szybowców nie został wprowadzony do produkcji seryjnej. Zbudowano tylko dwa prototypy.
Użycie w lotnictwie edytuj
Szybowce były używane do lotów próbnych.
Opis konstrukcji edytuj
Szybowiec Chase XCG-14 był wolnonośnym górnopłatem o konstrukcji drewnianej. W wersji XCG-14 podwozie klasyczne, w wersji XCG-14A – trójpodporowe z kółkiem przednim. Tylna część kadłuba podnoszona do góry do załadunku, równocześnie opuszczano specjalny trap oraz słupki podpierające kadłub. W wersji XCG-14A podwozie było wciągane w locie.
Przypisy edytuj
- ↑ W nawiasie dane wersji XCG-14A.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985, s. 84-85, 92-93. ISBN 83-11-07162-4.