Choi Eunyoung
Choi Eun-young (ur. 3 marca 1984 w Gwangmyeong[1]) – południowokoreańska pisarka[1]. Karierę literacką rozpoczęła w 2013 roku, kiedy jej opowiadanie Uśmiech Shoko („Shokoui miso”; 쇼코의 미소) zdobyło nagrodę literackiego kwartalnika Writer’s World’s New Writer’s Award[2]. Za ten sam tekst otrzymała w 2014 roku nagrodę podczas piątej edycji Munhakdongne Young Writer’s Award[1]. W 2016 roku Choi Eunyoung została laureatką 8. nagrody Heo Gyun Writer’s Award, a rok później zwyciężyła ósmą edycję Munhakdongne Young Writer’s Award[1].
 Choi Eunyoung na spotkaniu podczas Targów Książki w Krakowie, 2023 | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 marca 1984 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
pisarka |
| Narodowość |
koreańska |
Życiorys edytuj
Choi Eun-young urodziła się 3 marca 1984 roku w Gwangmyeong w stanie Gyeonggido[1]. W 2002 roku rozpoczęła studia na Uniwersytecie Koreańskim, gdzie studiowała literaturę koreańską[1]. Podczas okresu studiów rozwinęła swoje zainteresowania kwestiami społecznymi i zaczęła angażować się w dyskusję na ich temat[3]. Współtworzyła również feministyczne pismo studenckie[1].
Twórczość edytuj
W 2013 roku Choi Eunyoung debiutowała opowiadaniem „Uśmiech Shoko” (Shokoui miso; 쇼코의 미소). Trzy lata później ukazał się jej pierwszy zbiór opowiadań o takim samym tytule[4].
Styl pisania Choi Eunyoung charakteryzuje oszczędność w stosowaniu środków językowych. W swoich tekstach skupia się na prowadzeniu narracji w taki sposób, aby opowiedzieć historię w jak najdobitniejszy sposób[5].
Prostota stylu nie świadczy jednak o niedoskonałości warsztatu pisarskiego Choi Eun-young[6]. Trafnie ukazuje to opowiadanie „Sekret”, w którym poprzez sygnalizowanie nieobecności bohaterki, Jimin, w życiu jej rodziny, Choi opowiada o ofiarach katastrofy promu Sewol z 2014 roku. Struktura opowiadania oparta na niedopowiedzeniach wzmacnia emocjonalny wydźwięk historii[7].
Inną cechą pisarstwa Choi Eun-young jest jej zainteresowanie kwestiami politycznymi i społecznymi. Oprócz „Sekretu”, tematykę katastrofy promu Sewol porusza również w opowiadaniu „Michaela”[8]. Z kolei w „Xin chào, xin chào” porusza kwestię udziału Korei Południowej w wojnie w Wietnamie[9].
W 2018 roku Choi Eunyoung opublikowała swoją drugą książkę, zbiór tekstów zatytułowany A Person Innocent to Me (내게 무해한 사람), Munkahdongne[10]. W roku 2021 w oryginale ukazała się pierwsza powieść autorki, Bright Night (밝은 밤)[11], Munkahdongne, w której opisuje relacje między kobietami rozgrywające się na tle wydarzeń z historii Korei Południowej[12].
Utwory przetłumaczone na j. polski edytuj
- Uśmiech Shoko (쇼코의 미소; Shokoui miso), Wydawnictwo Tajfuny, 2023[13].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Choi Eunyoung [online], Digital Library of Korean Literature, 2018 [dostęp 2024-02-26] (ang.).
- ↑ Choi Eunyoung [online], Brisbane Writers Festival, 2022 [dostęp 2024-02-27] (ang.).
- ↑ Jaeyeon Yoo, What Does It Mean to be a Social Outcast in South Korea? [online], Electric Lit, 18 stycznia 2021 [dostęp 2024-02-27] (ang.).
- ↑ Choi Eunyoung [online], Barbara J. Zitwer Agency, 2019 [dostęp 2024-02-26] (ang.).
- ↑ Choi Eunyoung [online], Tajfuny, 2023 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
- ↑ Bidisha, Shoko’s Smile by Choi Eunyoung review – intimate connections and political backdrops [online], The Guardian, 10 sierpnia 2021 [dostęp 2024-02-27] (ang.).
- ↑ Jae-hun Yang, Again, For the Three-Dimensional World, Jaeum & Moeum, 2016 [dostęp 2024-02-26] (ang.).
- ↑ Shoko’s Smile [online], The Smoking Tigers [dostęp 2024-02-27] (ang.).
- ↑ Yeong-chae Seo, The Strength of a Pure and Clean Narrative. Commentary on Shoko’s Smile, Munhakdongne, 2016 [dostęp 2024-02-26] (ang.).
- ↑ A Person Innocent to Me [online], Now in Seoul, 2018 [dostęp 2024-02-27] (ang.).
- ↑ 최은영 [online], Seoul International Writer’s Festival, 2022 [dostęp 2024-02-27] (kor.).
- ↑ Hwang Dong-hee, [New in Korean] Choi Eun-young of ‘Shoko’s Smile’ returns with loving narrative on women [online], The Korea Herald, 3 września 2023 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
- ↑ Uśmiech Shoko [online], Tajfuny, 2023 [dostęp 2024-02-26] (pol.).