Chorągiew tatarska Czymbaja Ułana

Chorągiew tatarska Czymbaja Ułana - chorągiew tatarska jazdy koronnej połowy XVII wieku^[1].

Po śmierci Jaremy Wiśniowieckiego to Jan II Kazimierz prowadził armię koronną przeciwko powstańcom kozackim.

Rotmistrzem chorągwi był Czymbaj Ułan. Jej żołnierze brali udział w działaniach zbrojnych powstania Chmielnickiego 1648-1655.

Przypisy edytuj

↑ Pod koniec 1652 w skład armii koronnej, na której spoczywał ciężar wojny, wchodziło 8 chorągwi jazdy tatarskiej: Mustafy Sudycza, Adama Taraszewskiego, Chalembeka Murawskiego, Czymbaja Ułana, Mehmeta Czelebiego, Murzy Bohdanowicza, Michała Bydłowskiego i Mikołaja Pochojskiego.

Bibliografia edytuj

Konstanty Górski (historyk), Historia jazdy polskiej, Kraków 1894.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chorągiew_tatarska_Czymbaja_Ułana&oldid=73158696”