Ciudad Universitaria de Caracas
Ciudad Universitaria de Caracas – kampus Centralnego Uniwersytetu Wenezueli w Caracas. W 1953 roku przeniesiono tu Uniwersytet z dotychczasowej siedziby w Palacio de las Academias. W 2000 roku kampus został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Caracas |
Położenie na mapie Wenezueli ![]() | |
![]() |
Historia
edytujW latach 1940-1960[1] Carlos Raúl Villanueva zaprojektował wspólnie z innymi architektami[2] na potrzeby Uniwersytetu nowy kampus Ciudad Universitaria de Caracas. Budowę zaplanowano na terenie na terenie historycznej Hacienda Ibarra[3]. Po śmierci Raula Villanueva modyfikacje i nowe budynki zaprojektował Gorka Dorronsoro (1939-2017), jeden z najmłodszych jego partnerów[4].
Jest to duży kompleks miejski o powierzchni około 200 hektarów i obecnie ma 89 budynków[5] (w 1953 roku było ich 40). Najważniejsze obiekty architektoniczne to Aula Magna, Stadion Olimpijski, Covered Plaza, Biblioteka Głowna. Na obrzeżach znajduje się Ogród botaniczny.
Lista światowego Dziedzictwa UNESCO
edytujW 2000 roku kompleks został wpisany na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO[6]. W uzasadnieniu napisano, że jest "znakomitym przykładem spójnej realizacji miejskich, architektonicznych i artystycznych ideałów z początku XX wieku"[6].
Aula Magna
edytujCarlos Raúl Villanueva zaprojektował Aula Magna, ale projekt sufitu opracował Alexander Calder. Znany rzeźbiarz przy jego tworzeniu współpracował z akustykiem Robertem Newmanem[7]. Aby uzyskać dobrą akustykę zawieszono pływające panele o różnych rozmiarach i kolorach[7]. Sala ma 2700 miejsc siedzących. Jest wykorzystywana przez uniwersytet, ale odbywają się tu też koncerty, przedstawienia teatralne i inne imprezy[7].
Covered Plaza
edytujPlac zaprojektowany przez Villanueva powstał w latach 1952-1953[8]. Łączy on budynki rektoratu, Paraninfo( audytorium), Auli Magna i Biblioteki[8]. Jest to 1428-metrowy chodnik łączący różne strefy kampusu przykryty żelbetonowym dachem wspartym na kolumnach[9]. Stworzono tam "Muzeum w plenerze" umieszczając rzeźby europejskich artystów: Henri Laurensa i Jean Arp, freski z materiałów tak różnorodnych jak: ceramika, mozaika, aluminium, kamień, brąz i szkło Fernanda Légera, Antoine'a Pevsnera, Victora Vasarely'ego oraz wenezuelskich twórców Mateo Manaure, Pascuala Navarro i Carlosa Gonzáleza Bogen[9].
Przypisy
edytuj- ↑ UNESCO World Heritage Centre , Centro del Patrimonio Mundial - [online], whc.unesco.org [dostęp 2018-03-08] (hiszp.).
- ↑ Covered Plaza, „Caracas from the valley to the sea” [dostęp 2018-03-08] (ang.).
- ↑ 24.com, Historia de La Casona Hacienda Ibarra [online], www.actualidad-24.com [dostęp 2018-03-11] .
- ↑ Gorka Dorronsorro, „Catálogo de arquitectura • Venezuela”, 17 października 2016 [dostęp 2018-03-12] (hiszp.).
- ↑ UCV, La Ciudad Universitaria de Caracas - CUC [online], www.ucv.ve [dostęp 2018-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-14] (ang.).
- ↑ a b UNESCO World Heritage Centre , Ciudad Universitaria de Caracas [online], whc.unesco.org [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b c Aula Magna, „Caracas from the valley to the sea” [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b Covered Plaza, „Caracas from the valley to the sea” [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b Mayhall M. Ciudad Universitaria W: Encyclopedia of Twentieth Century Architecture pod redakcją Stephen Sennott Vol.1 London 2004 s. 268 [dostęp 11-03-2018]