Come to Life
Come to Life – czwarty studyjny album australijskiej piosenkarki Natalie Imbrugli, wydany nakładem Island Records 2 października 2009[1].
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Natalie Imbruglia | ||||
| Wydany |
2 października 2009[1] | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
2007–2009 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
37:57 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Leo Abrahams, Gary Clark, Markus Dravs, Brian Eno, Paul Harris, Jamie Hartman, Ben Hillier, Jon Hopkins, Daniel Johns, Dave McCracken, Rik Simpson[2] | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Come to Life | ||||
| ||||
Powstawanie albumu edytuj
Wyprodukowanie albumu trwało prawie 4 lata, Imbruglia w wywiadzie dla „The Sunday Telegraph” mówiła: „Frustruje się, ponieważ chciałabym wykrzesać z siebie więcej… To jest coś, co gryzie mnie od środka, ale ja naprawdę nie znam innego sposobu. Nie motywują mnie pieniądze, więc muszę zrobić wszystko najlepiej jak potrafię.”[a].
W lutym 2009 dziennik „The Sun” odkrył, że Imbruglia współpracowała z Chrisem Martinem z zespołem Coldplay. Zostało to potwierdzone przez samego Martina i ludzi współpracujących z Imbruglią w tzw. string of tracks („ciąg utworów”)[8]. Były mąż piosenkarki i frontman grupy Silverchair – Daniel Johns – również wyprodukował jeden utwór na potrzeby albumu. Wcześniej Johns wyprodukował tytułową piosenkę dla poprzedniego albumu Imbruglii – Counting Down the Days[9].
W kwietniu 2009, Imbruglia w rozmowie z dziennikarzem opisała swoje odczucia dotyczące albumu: „Czuję to samo kreatywne odczucie, które pierwszy raz poczułam na początku swojej kariery...Ono jest zabawne i artystyczne i kreatywne, takie jakie powinno być. W tych utworach jest wiele głębi… Album brzmi dla mnie po prostu świeżej. Próbowałam wielu rzeczy – między innymi muzyki elektronicznej, która jest dla mnie czymś nowym, jest więcej tanecznych klimatów. W tej muzyce jest wolność i poczucie pewności siebie. Jest ona dosyć introspekcyjna…” [b].
Według dziennikarzy „Pop Justice” album „łączy ciemne, transmisyjne brzmienia i cudownie tęskne ballady”[c].
Lista utworów edytuj
| Nr | Tytuł utworu | Tekst | Producent | Długość | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | „My God” | Natalie Imbruglia, Crispin Hunt | Ben Hillier | 4:04 | ||||
| 2. | „Lukas” | Guy Berryman, Jonny Buckland, Will Champion, Chris Martin | Brian Eno | 3:50 | ||||
| 3. | „Fun” | Berryman, Buckland, Champion, Martin | Ken Nelson | 4:22 | ||||
| 4. | „Twenty” | Imbruglia, Sheppard Solomon | Ben Hillier | 3:57 | ||||
| 5. | „Scars” | Imbruglia, Jamie Hartman | Rik Simpson, Jon Hopkins, Leo Abrahams | 3:32 | ||||
| 6. | „Want” | Imbruglia, Kat Kourtney, Gary Clark, Chris Martin | Rik Simpson | 4:20 | ||||
| 7. | „WYUT” | Imbruglia, Alain Johannes, Natasha Shneider | Alain Johannes | 3:20 | ||||
| 8. | „Cameo” | Imbruglia, Hillier, Dave McCracken | Dave McCracken, Ben Hillier | 3:13 | ||||
| 9. | „All the Roses” | Imbruglia, Clark | Ben Hillier | 3:29 | ||||
| 10. | „Wild About It” | Imbruglia, Hillier, McCracken | McCracken, Ben Hillier | 4:08 | ||||
| 11. | „Flirting” (utwór bonusowy w wersji japońskiej) | Imbruglia, Siddhartha Khosla | 5:00 | |||||
| 43:15 | ||||||||
Notowania edytuj
| Notowanie (2009) | najwyższa pozycja |
|---|---|
| Australia ARIA[11] | 67 |
| Australijskie Notowanie Artystów[12] | 18 |
| Australijskie Notowanie „Physical Albums”[12] | 81 |
| Szwajcarskie Notowanie Albumów[13] | 70 |
Uwagi edytuj
- ↑ I get frustrated because I’d like to produce more work…It’s something that bugs me about myself, but I don’t really know any other way. And I’m not motivated by money, so I need to get things done right[7]
- ↑ I feel the same creative buzz I felt when I first started my career...It's just fun and artistic and creative and all the things it should be. There’s still a lot of depth to the songs…It just sounds fresher to me. I’ve tried different things – there’s more electronic stuff in there, and that’s different for me, more dance beats. There’s a freedom overall, and a sense of confidence. It’s slightly less introspective …[9]
- ↑ combines dark, driving beats and gorgeously wistful ballads[10]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Natalie Imbruglia - Come To Life - austriancharts.at. austriancharts.at. [dostęp 2015-07-29]. (niem.).
- ↑ a b Natalie Imbruglia – Come To Life. Discogs. [dostęp 2022-12-25]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Review: Come to Life. AllMusic. [dostęp 2009-12-28].
- ↑ Christopher Monk: Natalie Imbruglia – Come To Life. musicOMH. [dostęp 2022-12-25]. (ang.).
- ↑ Pierre Oitmann: Review: Come To Life. NU.nl. [dostęp 2009-10-08].
- ↑ Davey Boy: Natalie Imbruglia Come to Life - sputnikmusic. [dostęp 2010-02-24]. (ang.).
- ↑ Vicky Roach: Natalie Imbruglia overcomes naked ambition in Closed For Winter. The Sunday Telegraph, 16 kwietnia 2009. [dostęp 2010-02-24]. (ang.).
- ↑ Music-News.com: Natalie Imbruglia and Chris Martin Do it Together. [dostęp 2010-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-19)]. (ang.).
- ↑ a b Sydney Morning Herald: Natalie Imbruglia's dark beauty. [dostęp 2010-02-24]. (ang.).
- ↑ Natalie Imbruglia news 'in brief'. Popjustice, 30 lipca 2009. [dostęp 2015-07-29].
- ↑ The Daily Telegraph Australia: Natalie Imbruglia's comeback a flop. [dostęp 2010-02-24]. (ang.).
- ↑ a b ARIA: The ARIA Report. [dostęp 2010-02-24]. (ang.).
- ↑ Discography Natalie Imbruglia. [dostęp 2010-02-24]. (ang.).