Corona civica
Corona civica – jedno z najwyższych odznaczeń starożytnego Rzymu. Był to wieniec z liści dębowych.
Wyróżnienie otrzymywał ten, kto w czasie bitwy ocalił życie obywatelowi Rzymu. Pierwotnie wieniec dawał wyratowany obywatel, a warunkiem było zabicie podczas ratowania przynajmniej dwóch wrogów, utrzymanie pozycji i nie wycofanie się. W późniejszym czasie odstąpiono od ostatniego warunku[1].
Przykładem jest rzymska kamea z orłem z 27 roku p.n.e. w oprawie srebrnej, pozłacanej. Wykonana w dwuwarstwowym onyksie o średnicy 22 cm. Orzeł, symbol Imperium Rzymskiego, stoi z rozpostartymi skrzydłami na gałązce palmowej. W lewym szponie trzyma wieniec z liści dębowych, corona civica.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Mieczysław S. Popławski, Bellum Romanum. Sakralność wojny i prawa rzymskiego, KUL 2011, ISBN 978-83-7702-356-3, s. 165, 166.