Cykl peryglacjalny - cykl geomorfologiczny przebiegający w warunkach zimnego klimatu poza lodowcami lub lądolodami.

Charakterystyka

edytuj

Głównym procesem rzeźbotwórczym jest tu spełzanie zwietrzeliny (soliflukcja) po zamarzniętym podłożu pod wpływem jej powierzchniowego odmarzania oraz działalność wód roztopowych. Formy wytworzone w cyklu peryglacjalnym określa się jako formy peryglacjalne. Okres, w którym przebiega cykl peryglacjalny używa się błędnie w znaczeniu krajobrazu z zachowanymi niektórymi cechami rzeźby peryglacjalnej. Powinno się go stosować wyłącznie do terenu, w którym aktualnie rozwijają się procesy peryglacjalne, czego warunkiem jest sąsiedztwo lodowca, skąpa i przeważnie tundrowa roślinność, a przede wszystkim zimny klimat.

Bibliografia

edytuj

Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1985. ISBN 83-02-00870-2.