Częstotliwość znormalizowana

Częstotliwość znormalizowana w światłowodzie (nazywana również liczbą V) jest zadana wzorem:

gdzie:

promień rdzenia światłowodu,
długość fali w próżni,
– maksymalny współczynnik załamania rdzenia,
– współczynnik załamania płaszcza.

Stosując definicję apertury numerycznej (NA) otrzymuje się wzór po prawej stronie równości.

Aproksymacja

edytuj

Istnieje tzw. równanie Marcuse’a służące do oszacowania promienia modu światłowodu skokowego przy wykorzystaniu liczby V[1]:

 

gdzie:

  – promień rdzenia,
  – promień krzywej Gaussa[2] wyznaczony w punkcie, w którym natężenie mocy spada do wartości  

Równanie to jest dobrym przybliżeniem dla 0,8 < V < 2,5. Dla V > 2,5 równanie przybliżenie ma zastosowanie tylko dla modu fundamentalnego.

Wpływ

edytuj

Częstotliwość znormalizowana ma wpływ na następujące zagadnienia:

  • Dla wartości V < 2,405[3] światłowód może być tylko jednomodowy.
  • Światłowody wielomodowe muszą mieć znacznie większą liczbę V.
  • Liczba obsługiwanych modów dla światłowodu skokowego może być oszacowana za pomocą V jako:
 
  • Liczba V określa jak duża część mocy prowadzona jest w rdzeniu. Dla małych wartości V (np. dla V = 1) zaledwie niewielka część mocy jest prowadzona w rdzeniu, jednakże dla wartości V ≈ 2,405 jest to już około 85% mocy.
  • Małe wartości liczby V czynią światłowód bardziej narażonym na straty wynikające z niewielkich zgięć oraz na straty wynikające z powstawania pola zanikającego w płaszczu.
  • Duże wartości liczby V mogą powodować wzrost strat wynikających z rozpraszania w rdzeniu lub na styku płaszcza z rdzeniem.

Przypisy

edytuj
  1. Encyclopedia of Laser Physics and Technology - mode radius, diameter, spot size, Gaussian beam, waveguide, single-mode fiber. rp-photonics.com. [dostęp 2011-06-15]. (ang.).
  2. Wiązka prowadzona w światłowodzie skokowym jest dobrze aproksymowana przez krzywą Gaussa.
  3. Liczba ta jest pierwszym pierwiastkiem funkcji Bessela J0.

Bibliografia

edytuj