Czesław Filonowicz

Pułkownik pilot Wojska Polskiego

Czesław Filonowicz (ur. 4 listopada 1929 w miejscowości Stacja Ostrołęka, zm. 19 maja 1999 w Warszawie) – pułkownik pilot Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, pilot myśliwski Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, dowódca 3 pułku lotnictwa myśliwskiego OPK (1961–1964), dowódca 4 Pomorskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku (1972–1977).

Czesław Filonowicz
pułkownik pilot pułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1929
Stacja Ostrołęka

Data i miejsce śmierci

19 maja 1999
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1950-1990

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego

Jednostki

3 pułk lotnictwa myśliwskiego OPK,
45 pułk lotnictwa myśliwskiego,
62 pułk lotnictwa myśliwskiego OPL,
3 pułk lotnictwa myśliwskiego OPK,
4 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego,
1 Korpus Obrony Powietrznej Kraju

Stanowiska

dowódca pułku,
dowódca dywizji,
szef Wojsk Lotniczych 1 Korpusu OPK

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Życiorys

edytuj

Po wojnie ukończył we Wrocławiu Gimnazjum Elektryczne, a we wrześniu 1950 rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie, którą ukończył w lipcu 1951 uzyskując stopień chorążego. Po promocji pozostał w Oficerskiej Szkole Lotniczej, gdzie do 1953 roku był pilotem-instruktorem. W latach 1953–1956 studiował w Wojskowej Akademii Lotniczej w Monino w ZSRR. Po ukończeniu uczelni był nawigatorem eskadry w 3 pułku lotnictwa myśliwskiego. Od marca 1958 był nawigatorem pułku – pomocnikiem dowódcy 45 pułku lotnictwa myśliwskiego w Babimoście, od kwietnia 1959 roku pomocnikiem do spraw pilotowania dowódcy 62 pułku lotnictwa myśliwskiego OPL w Poznaniu.

Od stycznia 1961 do grudnia 1964 był dowódcą 3 pułk lotnictwa myśliwskiego OPK we Wrocławiu. W latach 1964–1967 był starszym inspektorem Lotnictwa Myśliwskiego w Szefostwie Lotnictwa 3 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju we Wrocławiu. Od czerwca 1967 był zastępcą szefa Lotnictwa 3 Korpusu, a od października 1967 pomocnikiem dowódcy korpusu do spraw obrony obiektu. W latach 1969–1972 był kolejno szefem Wydziału Zastosowania Bojowego i szefem Wydziału Doskonalenia Taktyczno-Bojowego w Oddziale Szkolenia Lotniczego Szefostwa Lotnictwa w Dowództwie Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie.

14 listopada 1972 zaczął pełnić obowiązki dowódcy, a 7 listopada 1973 został dowódcą 4 Pomorskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku. W 1975 ukończył Wyższy Akademicki Kurs w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. marszałka Klimenta Woroszyłowa w Moskwie. Po przekazaniu obowiązków dowódcy dywizji służył jako starszy inspektor w Oddziale Szkolenia Lotniczego Szefostwa Wojsk Lotniczych WOPK, a w latach 1979-1982 był szefem Wojsk Lotniczych w 1 Korpusie Obrony Powietrznej Kraju. Od 1982 był naczelnikiem Wydziału w Centralnym Zarządzie Lotnictwa Cywilnego, a od 1984 w Głównym Inspektoracie Lotnictwa Cywilnego w Warszawie. W stan spoczynku odszedł 11 stycznia 1990 roku.

Pilot wojskowy pierwszej klasy z nalotem ogólnym ponad 2000 godzin. 19 maja 1999 zginął w wypadku drogowym na ulicach Warszawy.

 
Grób płka Czesława Filonowicza na cmentarzu Wawrzyszewskim

Odznaczenia

edytuj

Źródła

edytuj