Dąb Hugo Conwentza
Dąb Hugo Conwentza – pomnikowy dąb szypułkowy rosnący w Białowieskim Parku Narodowym, jeden z najpotężniejszych i najsłynniejszych dębów Puszczy Białowieskiej obok Dębu Jagiełły oraz Dębu Cara. Drzewo stoi na terenie Białowieskiego Parku Narodowego przy głównej ścieżce turystycznej, jako jedna z jego atrakcji.
Obwód pnia na wysokości 130 cm od postawy wynosi 690 centymetrów (według pomiarów z 2009 roku), wysokość drzewa wynosi 36.8 metrów (według pomiarów z 2009)[1][2].
Nazwa dębu nadana została przez Tomasza Niechodę, ze względu za zasługi Hugo Conwentza podczas I wojny światowej dla ochrony zakątka Puszczy ukrytego w ramionach rzeki Narewki oraz Hwoźnej (później BPN)[1].
Dąb wykiełkował w XVI wieku, Niechoda szacuje jego wiek na 400-450 lat. Pień drzewa jest prosty, korona składa się z mało rozłożystych konarów[1].
Żywotność dębu jest dobra; rośnie na żyznym siedlisku. W jego sąsiedztwie rośnie kilka innych potężnych dębów[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Tomasz Niechoda, Janusz Korbel: Puszczańskie olbrzymy. Białowieża: Towarzystwo Ochrony Krajobrazu, 2011, s. 28. ISBN 978-83-925199-1-1.
- ↑ Tomasz Niechoda: Dąb Hugo Conwentza. [w:] Encyklopedia Puszczy Białowieskiej [on-line].
Linki zewnętrzne
edytuj- Tomasz Niechoda: Dąb Hugo Conwentza. [w:] Encyklopedia Puszczy Białowieskiej [on-line].
- Janusz Korbel, Tomasz Niechoda: Dąb szypułwowy (Quercus robur). [w:] Drzewa Białowieskiego Parku Narodowego [on-line].