Dąb prof. Karpińskiego

Dąb Prof. Karpińskiego
Państwo	Polska
Lokalizacja	Puszcza Białowieska
Nazwa systematyczna	Quercus robur
Obwód	601 cm
brak współrzędnych

Dąb Prof. Karpińskiego – pomnikowy dąb szypułkowy rosnący w Białowieskim Parku Narodowym, jedno z najwcześniej sfotografowanych drzew Puszczy Białowieskiej i jeden z jej najpotężniejszych dębów. Rośnie w 370 oddziale BPN.

Przez długi okres drzewo uchodziło za najgrubszy dąb rosnący na terenie BPN. Obwód pnia na wysokości 130 cm od postawy wynosi 601 cm (według pomiarów z 2011 roku), wysokość drzewa 42,2 metrów. Pod względem obwodu pnia zajmuje obecnie czwarte miejsce wśród dębów rosnących na terenie BPN^[1].

Całkowita wysokość strzały pnia dębu wynosi ok. 30 metrów. Korona drzewa jest symetryczna^[1].

Wiek dębu szacowany jest na około 400 lat. Pierwszy opis dębu dokonany został w 1930 roku przez Jana Karpińskiego. Ocenił on jego wiek na około 350 lat, a wysokość na 37 metrów. Obwód miał wówczas wynosić 460 cm. Tomasz Niechoda nazwał go Dębem Prof. Karpińskiego, ze względu na jego zasługi w ochronie Puszczy Białowieskiej^[1].

Sfotografowany został przez Karpińskiego, który opublikował jego fotografię w 1930 roku. Spośród dębów Puszczy Białowieskiej jedynie Dąb Jagiełły sfotografowany został wcześniej^[1].

Drzewo jest w dobrej kondycji, żaden z konarów korony nie jest suchy, a na pniu nie ma ubytków kory^[1].

Zobacz też

Dąb Imperator Północy

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Tomasz Niechoda, Janusz Korbel: Puszczańskie olbrzymy. Białowieża: Towarzystwo Ochrony Krajobrazu, 2011, s. 12-13. ISBN 978-83-925199-1-1.

Linki zewnętrzne

Tomasz Niechoda: Dąb Prof. Karpińskiego. [w:] Encyklopedia Puszczy Białowieskiej [on-line].
Janusz Korbel, Tomasz Niechoda: Dąb szypułkowy (Quercus robur). [w:] Drzewa Białowieskiego Parku Narodowego [on-line].

[Niechoda-1] Tomasz Niechoda, Janusz Korbel: Puszczańskie olbrzymy. Białowieża: Towarzystwo Ochrony Krajobrazu, 2011, s. 12-13. ISBN 978-83-925199-1-1.

[1]