Dąb prof. Karpińskiego
Dąb Prof. Karpińskiego – pomnikowy dąb szypułkowy rosnący w Białowieskim Parku Narodowym, jedno z najwcześniej sfotografowanych drzew Puszczy Białowieskiej i jeden z jej najpotężniejszych dębów. Rośnie w 370 oddziale BPN.
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja |
Puszcza Białowieska |
Nazwa systematyczna |
Quercus robur |
Obwód |
601 cm |
Przez długi okres drzewo uchodziło za najgrubszy dąb rosnący na terenie BPN. Obwód pnia na wysokości 130 cm od postawy wynosi 601 cm (według pomiarów z 2011 roku), wysokość drzewa 42,2 metrów. Pod względem obwodu pnia zajmuje obecnie czwarte miejsce wśród dębów rosnących na terenie BPN[1].
Całkowita wysokość strzały pnia dębu wynosi ok. 30 metrów. Korona drzewa jest symetryczna[1].
Wiek dębu szacowany jest na około 400 lat. Pierwszy opis dębu dokonany został w 1930 roku przez Jana Karpińskiego. Ocenił on jego wiek na około 350 lat, a wysokość na 37 metrów. Obwód miał wówczas wynosić 460 cm. Tomasz Niechoda nazwał go Dębem Prof. Karpińskiego, ze względu na jego zasługi w ochronie Puszczy Białowieskiej[1].
Sfotografowany został przez Karpińskiego, który opublikował jego fotografię w 1930 roku. Spośród dębów Puszczy Białowieskiej jedynie Dąb Jagiełły sfotografowany został wcześniej[1].
Drzewo jest w dobrej kondycji, żaden z konarów korony nie jest suchy, a na pniu nie ma ubytków kory[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Tomasz Niechoda: Dąb Prof. Karpińskiego. [w:] Encyklopedia Puszczy Białowieskiej [on-line].
- Janusz Korbel, Tomasz Niechoda: Dąb szypułkowy (Quercus robur). [w:] Drzewa Białowieskiego Parku Narodowego [on-line].