Wikipedia

Daga Gregorowicz

polska wokalistka

Daga Gregorowicz, właśc. Dagmara Gregorowicz[1] (ur. 27 kwietnia 1983 w Poznaniu[2]) – polska wokalistka, DJ-ka, kompozytorka, założycielka i menedżerka zespołu Dagadana, dziennikarka muzyczna.

Daga Gregorowicz
Dagmara Gregorowicz
Ilustracja
Daga Gregorowicz podczas koncertu Dagadany (2022)
Imię i nazwisko

Dagmara Gregorowicz

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1983
Poznań

Gatunki

folk

Zespoły
Dagadana
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Pochodzi z Wielkopolski[3]. Uczyła się w Szkole Podstawowej nr 58 w Poznaniu[4]. Chciała zostać aktorką[2] w czasach szkoły podstawowej i średniej[5] – chodziła do IV Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Poznaniu[6]. Studiowała geoinformatykę[7] – ukończyła studia na Wydziale Nauk Geograficznych i Geologicznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[8] (2002–2007[9]) – jest magistrem geografii[5]. Nie ma wykształcenia muzycznego[7] – po założeniu Dagadany ukończyła z wyróżnieniem[9] dwuletnie Studium Piosenkarskie im. Czesława Niemena w Poznaniu[2][5] (2007–2009[9]). Jest menedżerką zespołu Dagadana[10]. Działa w stowarzyszeniu Ukraińska Wiosna w Poznaniu[11], dołączyła także do Fundacji Poland Helps Poland, która pomaga wiosce na Kiribati[5]. Prowadziła audycję pt. Kiribati w Radiu 357 w latach 2021–2022[12] oraz audycję o Ukrainie pt. My z Wami z Daną Vynnytską w marcu 2022 roku[11].

Mieszka w Poznaniu[5][13].

Poglądy edytuj

Określa siebie jako osobę wierzącą[11] – chrześcijankę[14]. Sprzeciwia się rosyjskiej agresji na Ukrainę i aktywnie działa na rzecz osób dotkniętych wojną[11]. Strajki kobiet w Polsce uznała za potrzebną inicjatywę[3] (zob. Ogólnopolski Strajk Kobiet).

Kariera muzyczna edytuj

W młodości śpiewała w chórze[2]. Zainteresowanie muzyką alternatywną rozwinęło się u niej po zapoznaniu się z twórczością zespołu Voo Voo, zwłaszcza z płyty Trójdźwięki[5] (pierwszą płytą Voo Voo, z jaką się zetknęła był album Rapatapa-to-ja[15]); prowadziła fanklub zespołu Voo Voo[2]. Jej artystyczną mistrzynią jest Anna Chuda, artystka ludowa z Biskupizny[14]. Muzykowała z zespołem The Ślub[2], którego liderem jest Wacław Węgrzyn[7]. Tomasz Gwinciński zapoznał ją m.in. ze sprzętem do efektów głosowych[2], koncertowała jako wokalistka razem z jego zespołem w 2007 roku[16]. Za namową Karima Martusewicza wzięła udział w warsztatach wokalnych (International Summer Jazz Academy[2]) w Krakowie, gdzie poznała Danę Vynnytską[2][7] i Mikołaja Pospieszalskiego[5].

Współtworzyła trio Dobre bo Dobre[17][18]. Występowała m.in. z Renatą Przemyk[19], współpracowała m.in. z Grabkiem (duet Degradazia[20]), Tomaszem Gwincińskim[20], Deus Meus[20], R.U.T.Ą.[5], Michałem Kowalonkiem[21], Olgą Szomańską[21].

Jej śpiew wykorzystano w animowanym filmie krótkometrażowym White crow (2011)[22].

W 2021 roku zaśpiewała w utworze Bartka Milera pt. Sopra inspirowanym twórczością Henryka Wieniawskiego[23]. W tymże roku brała udział jako prowadząca w Song Writing Camp Poland[24]. Występuje także jako DJ-ka[21].

Albumy edytuj

Uczestniczyła w nagraniach 14 albumów studyjnych[9]. Oprócz albumów Dagadany (zob. dyskografia Dagadany) wzięła udział w nagraniu albumów:

Przypisy edytuj

  1. ↑ Daga Gregorowicz discography - RYM/Sonemic [online], Rate Your Music [dostęp 2023-06-25] (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j Jacek Świąder, DAGADANA. Życie i twórczość [online], Culture.pl [dostęp 2023-05-24] (pol.).
  3. ↑ a b Nowe tradycje - wywiad z Dagmarą Gregorowicz (Dagadana) [online], Czasopismo Meakultura, 18 lipca 2021 [dostęp 2023-08-03] (pol.).
  4. ↑ Renata Przemyk w duecie z zespołem DAGADANA na wyjątkowym koncercie [online], All About Music, 15 marca 2023 [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  5. ↑ a b c d e f g h Mirosław Samosiuk i inni, Zakręceni. Czy folkowcy mają hobby?, [w:] Pismo Folkowe [online], pismofolkowe.pl [dostęp 2023-06-24] (pol.).
  6. ↑ Kajetan Kurkiewicz, Daga Gregorowicz opowiada o swoich nauczycielkach. "To było jak polskie Stowarzyszenie Umarłych Poetów" [online], wyborcza.pl, 28 sierpnia 2019 [dostęp 2023-08-03] (pol.).
  7. ↑ a b c d Dagadana – TUU [online] [dostęp 2023-05-21].
  8. ↑ Daga Gregorowicz [online], Radio357 [dostęp 2023-06-24] (pol.).
  9. ↑ a b c d DAGA GREGOROWICZ [online], Songwriting Camp Poland [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  10. ↑ Kajetan Kurkiewicz, Dagadana po podróżach z nową płytą [online], cojestgrane24.wyborcza.pl [dostęp 2023-05-24] (pol.).
  11. ↑ a b c d Michał Wieczorek, Wypić kawę z widokiem na Chortycę [online], www.dwutygodnik.com [dostęp 2023-06-24] (pol.).
  12. ↑ Z Radia 357 znika audycja „Kiribati” Dagmary Gregorowicz. „Cios w środek serducha” [online], www.wirtualnemedia.pl, 31 sierpnia 2022 [dostęp 2023-06-24] (pol.).
  13. ↑ Joanna Barańska, Daga Gregorowicz z zespołu Dagadana apeluje o wsparcie Ukrainy. "Zło istnieje, w czystej postaci" [online], Onet Kultura, 24 lutego 2022 [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  14. ↑ a b Sebastian Gabryel, Twarzą w twarz, przy jednym stole [online], Kultura u Podstaw, 25 maja 2021 [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  15. ↑ Moje Ulubione Płyty: Dagadana [online], Wspieramy Legalne Kupowanie Muzyki, 1 lutego 2020 [dostęp 2023-08-05] (pol.).
  16. ↑ Nowa płyta Tomasza Gwincińskiego Klub Samotnych Serc Pułkownika Tesko - NetFan.pl [online], NetFan.pl - Informacyjny Serwis Muzyczny [dostęp 2023-08-03] (pol.).
  17. ↑ Aleksandra Kujawiak, Dobre bo świetne [online], kultura.poznan.pl [dostęp 2023-05-30] (pol.).
  18. ↑ Mateusz Ryman, Provinz Posen - spotkanie nowoczesnej elektroniki z wielkopolską tradycją [online], JazzSoul.pl, 14 lipca 2019 [dostęp 2023-05-30] (pol.).
  19. ↑ Daga Gregorowicz and Dana Vynnytska from Dagadana join Renata Przemyk [online], Stage Songs Review, 17 marca 2023 [dostęp 2023-06-24] (ang.).
  20. ↑ a b c Płyta tygodnia. Dagadana - List do Ciebie [online], www.radiojasnagora.pl [dostęp 2023-06-25].
  21. ↑ a b c Daga Gregorowicz w Mobilnym Instytucie Kultury [online], 21 sierpnia 2021 [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  22. ↑ White Crow. Anatoliy Lavrenishyn Les 3 Lignes, Marcus Film Animation Studio. 2011-04-08. [dostęp 2023-06-25].
  23. ↑ Karolina Filarczyk, „Wieniawski Inspiruje” Bartka Milera i Dagę Gregorowicz [online], Muzykoholicy.com, 23 listopada 2021 [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  24. ↑ Archiwum [online], Songwriting Camp Poland [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  25. ↑ Grabek - 8 [CD] [online], Sklep Polskiego Radia - internetowy sklep muzyczny - polskieradio.pl [dostęp 2023-08-03] (pol.).
  26. ↑ Michał Kowalonek – “O miłości w czasach powstania” - Polska Płyta / Polska Muzyka [online], 1 czerwca 2019 [dostęp 2023-08-03] (pol.).
  27. ↑ Koncert - Lunatycy Martwej Dyskoteki [online], www.poznan.pl [dostęp 2023-08-03] (pol.).
  28. ↑ » Premiera płyty LMD! Lunatycy Martwej Dyskoteki [online] [dostęp 2023-08-03].
  29. ↑ Mateusz Ryman, Provinz Posen podzielili się debiutanckim albumem [online], JazzSoul.pl, 10 listopada 2019 [dostęp 2023-05-30] (pol.).
  30. ↑ Tomasz Janas, Prowincja poznańska po dekonstrukcji [online], kultura.poznan.pl [dostęp 2023-05-30] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daga_Gregorowicz&oldid=71195175”