Death doom – podgatunek doom metalu, często też nazywanym drugofalowym doom metalem, albo po prostu doom metalem. Muzyka ta miała początki w końcu lat 80./początku lat 90., najlepiej rozwijała się w połowie lat 90.

Death doom
Pochodzenie

pochodna doom metalu

Czas i miejsce powstania

Wielka Brytania

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja

Prekursorami death doomu były grupy: My Dying Bride, Theatre of Tragedy, Paradise Lost oraz Anathema[1].

Death doom to połączenie doom metalu i death metalu, polega na graniu w bardzo wolnym, niemal marszowym tempie, w połączeniu z bardzo głębokim i wolnym growlem, częstym występowaniem instrumentów smyczkowych i klawiszowych oraz bardzo smutnymi lirykami i ponurym klimatem.

Przypisy

edytuj
  1. Natalie J. Purcell: Death Metal music: the passion and politics of a subculture. McFarland, 2003, s. 23. ISBN 978-0-7864-1585-4.