Destinée Doukaga

kongijska pisarka i polityk, minister ds. młodzieży i edukacji obywatelskiej

Destinée Doukaga (ur. 8 października 1983 w Dolisie) – kongijska pisarka i polityk, w latach 2021–2022 minister turystyki i rekreacji. Od 2016 do 2021 była jest ministrem ds. młodzieży i edukacji obywatelskiej. Jest deputowaną do Zgromadzenia Narodowego z okręgu Nyanga.

Destinée Doukaga
Data i miejsce urodzenia

8 października 1983
Dolisie, Niari, Kongo

Minister Turystyki i Rekreacji
Okres

od 15 maja 2021
do 27 września 2022

Przynależność polityczna

Patriotic Front

Poprzednik

Arlette Soudan-Nonault

Następca

Lydie Pongault

Minister ds. Młodzieży i Edukacji Obywatelskiej
Okres

od 30 kwietnia 2016
do 15 maja 2021

Przynależność polityczna

Patriotic Front

Poprzednik

Anatole Collinet Makosso

Następca

Hugues Ngouélondélé jako minister sportu i młodzieży

Odznaczenia
Order Kongijski Zasługi

Życiorys edytuj

Destinée Doukaga urodziła się 8 października 1983 roku w Dolisie w departamencie Niari w Republice Konga[1]. Ukończyła inżynierię mechaniczną na Université Marien Ngouabi w Brazzaville[2] oraz organizację i zarządzanie publiczne w stopniu magistra na Université de Poitiers[1], została także wyszkolona na pilota na CAE Oxford Aviation w Belgii[1][2]. Od 2008 roku jest członkiem Forum Afrykańskich Kobiet Pedagogów (fr. Forum des éducatrices africaines)[2].

Kariera polityczna edytuj

Jest przewodniczącą partii politycznej Patriotic Front (FP)[2]. 30 kwietnia 2016 roku została powołana w skład rządu na stanowisko ministra ds. młodzieży i edukacji obywatelskiej[2][3]. Jako minister zapowiedziała specjalny program na lata 2016–1017, w ramach którego wprowadzi do szkół edukację obywatelską, moralną i pokojową (ECMP)[4].

Po utworzeniu nowego rządu, przez premiera Anatole Collinet Makosso, 15 maja 2021 roku została powołana na stanowisko ministra turystyki i rekreacji[5][6]. W 2022 roku nie została powołana w skład drugiego rządu Makosso. 27 września tego samego roku na funkcji ministra zastąpiła ją Lydie Pongault[7].

Publikacje edytuj

Doukaga jest także autorką kilku książek[8]:

  • Chants du cœur, wyd. L'Harmattan
  • Mon labyrinthe, wyd. Edilivre
  • Clay, wyd. Panthéon
  • Héros dans mes veines, wyd. Edilivre

Wyróżnienia i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Destinée Hermella DOUKAGA [online], GOUVERNEMENT.cg [dostęp 2020-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-20] (fr.).
  2. a b c d e Portrait de la ministre Destinée Ermela Doukaga | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2020-08-03].
  3. Kongo [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2020-08-03] (pol.).
  4. L’Education civique de retour dans les programmes scolaires [online], Vox Congo, 26 września 2016 [dostęp 2020-08-03] (fr.).
  5. Exécutif: la composition du nouveau gouvernement | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2021-05-16].
  6. Le Congo-Brazzaville se dote d'un nouveau gouvernement [online], RFI, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (fr.).
  7. Passation de service: Lydie Pongault installée dans ses fonctionshttps [online], www.adiac-congo.com, 27 września 2022 [dostęp 2023-03-08].
  8. Publié par PA, Destinée Doukaga, femme de demain – Fondation Sounga [online] [dostęp 2020-08-03] (fr.).