Dirk I, hol. Dirk I van Holland, niem. Dietrich I, łac. Thidericus (ur. ok. 870 / 875, zm. 5 października 928 / 939) – graf Kennemerlandu i Zachodniej Fryzji, od 916 r. hrabia części północnej Holandii[1].

Dirk I
Ilustracja
ilustracja herbu
Graf Kennemerlandu i Zachodniej Fryzji hrabia części północnej Holandii[1]
Okres

od ok. 896
do ok. 928 / 939[1]

Poprzednik

Gerulf

Następca

Dirk II

Dane biograficzne
Dynastia

Gerolfingowie

Data urodzenia

ok. 870 / 875

Data śmierci

5 października 928 / 939

Ojciec

Gerulf

Żona

Geva (Gerberga)

Dzieci

Dirk II

Życiorys

edytuj

Uważany jest za syna Gerulfa Młodszego[1], grafa Zachodniej Fryzji.

Był zwolennikiem Karola III Prostaka, którego poparł w czasie buntu jego wasali. W podzięce za to, 15 czerwca 922 r. w Pladella Villa lub Bladella (obecnie Bladel, w skrajnej południowej holenderskiej prowincji Północna Brabancja) otrzymał od Karola III Prostaka nadanie ziemskie wraz z miejscem zwanym egmond. W miejscu tym Dirk I wzniósł klasztor żeński (będący zalążkiem późniejszego opactwa Egmond), w którym po śmierci został pochowany.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d John E. Morby: Dynastie świata. Przewodnik chronologiczny i genealogiczny. V Europa. 3. Niederlandy (Hrabstwo Holandii). Znak, 1994. ISBN 83-7006-274-1.

Bibliografia

edytuj