Dobrá Voda (zamek)

zamek w powiecie Trnava

Dobrá Voda (słow. Dobrá Voda, dawniej węg. Jókő) – ruiny gotyckiego zamku leżące w środkowej części Małych Karpat nad wsią Dobrá Voda w powiecie Trnawa w Kraju trnawskim. Leżą na wysokości 320 m n.p.m. i zajmuje powierzchnię 8467 m². Znajdują się w granicach rezerwatu przyrody Slopy na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Małe Karpaty.

Zamek Dobrá Voda
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Kraj

 trnawski

Miejscowość

Dobrá Voda

Położenie na mapie kraju trnawskiego
Mapa konturowa kraju trnawskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek Dobrá Voda”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek Dobrá Voda”
Ziemia48°36′34″N 17°31′44″E/48,609444 17,528889
Widok z lotu ptaka

Nazwę zamku wywodzi się od licznych źródeł wody (wywierzysk) w jego okolicy. W pisemnych wzmiankach pojawia się pod nazwami: Bona Aqua, Dobrawoda albo w różnych językach jako Dobrý Kameň: Jókö (węgierski), Jokw (łacina), Guttenstein, Gutstein (niemiecki).

Historia

edytuj

Zamek wybudowano na miejscu starszej twierdzy w pierwszej ćwierci XIII wieku w pagórkowatym terenie, na skalnym występie przy jednej z dróg, przechodzących przez grzbiet Małych Karpat. Pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi z 1263 r.

Jego położenie w pobliżu Czeskiej Drogi przeznaczyło go do funkcji zamku strażniczego. W najstarszych czasach zamek tworzyła wydłużona budowla z pałacem, który miał przy obydwu węższych bokach czworoboczne wieże; do pałacu od strony południowo-wschodniej przylegało dalsze skrzydło, zakończone kaplicą.

Zamek, pierwotnie własność królewska, w końcu XIV wieku wszedł w skład majątków Ścibora ze Ściborzyc, a następnie jego syna Ścibora Ściborowica. Po śmierci tego drugiego, od 1436 r. był już własnością rodu Országhów.

Pod koniec XVI wieku właściciele zabezpieczyli zamek, budując przedbramie i przebudowali też dziedziniec, który uzupełnili kilkoma basztami w murze zamkowym. Zamek zyskał na możliwościach obrony, ponieważ droga na zamek górny prowadziła serpentynami, a dolny zamek zabezpieczali obrońcy z wyższych partii.

Podczas powstania Rakoczego, które wybuchło w 1703 r., zamek został znacznie uszkodzony. Po następnej naprawie w 1762 spłonął i zostało na nim tylko więzienie dla poddanych. Z początkiem XIX w. zaczął popadać w ruinę.

Zamek jest dzisiaj w stanie ruiny. Zachowała się część murów obronnych oraz fragmenty innych budowli: pałacu i kaplicy zamkowej. Do procesu niszczenia przyczynia się też mnóstwo samosiejek, które porastają cały obiekt.

Bibliografia

edytuj
  • Štefan Pisoň, Hrady, zámky a kaštiele na Slovensku, Osveta, Martin 1973;
  • Szomolányi Juraj a kolektív: Malé Karpaty. Tiristický sprievodca ČSSR, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1986, s. 251;

Linki zewnętrzne

edytuj