Dodatek do Lutni Polskiej
Dodatek do Lutni Polskiej (pot. Lutnia Polska) – polskie czasopismo śpiewacze ukazujące się dwa razy w miesiącu w Poznaniu w latach 1885–1948[1]. Można je uznać za pierwsze czasopismo śpiewacze na terenie Wielkopolski[2].
| Częstotliwość |
2 x w miesiącu |
|---|---|
| Państwo | |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Redaktor naczelny |
R. Zawadzki |
| Średni nakład |
<900 egz. |
Czasopismo wychodziło od stycznia 1885 jako dodatek do wydanej w tym roku przez Księgarnię Katolicką w Poznaniu Lutni Polskiej (zbioru pieśni i piosenek obyczajowych i okolicznościowych z melodyami opracowanego przez L. Noela). Redaktorem naczelnym był R. Zawadzki, a z redakcją współpracował m.in. Stefan Surzyński[3]. Głównymi celami czasopisma były: rozszerzenie pieśni polskich między narodami i budzenie zamiłowania do śpiewu ojczystego. W czerwcu 1885 liczba prenumeratorów wynosiła 836 osób, a zatem nakład nie przekraczał zapewne 900 egzemplarzy. Publikowano artykuły o śpiewie ludowym i narodowym, nauczaniu śpiewu jednogłosowego i wielogłosowego, organizacji kół śpiewaczych i ich prowadzeniu, bieżącym życiu kół, a także życiorysach polskich kompozytorów. Redakcja była zwolennikiem łączenia kół śpiewaczych w jeden silny związek[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Stanisław Szajek, Powstanie czasopisma Życie Śpiewacze, w: red. Jan Hellwig, Amatorski zorganizowany ruch śpiewaczy Wielkopolski w latach 1892–1992, Wielkopolski Związek Śpiewaczy, Poznań, 1990, s. 219–220.
- ↑ Mirosława Stempniewicz, „PRZEGLĄD MUZYCZNY” 1925-1931 (Do historii polskich czasopism muzycznych), Zeszyty Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Biblioteka 2/38/1962, s. 112.
- ↑ Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, Dodatek do „Lutni Polskiej” poświęcony kwestyom dotyczącym polskiego śpiewu ludowego 1885.06.15 R.1 Nr12.