Dupnica (jaskinia)
Dupnica (słow. Dúpnica) – jaskinia na Słowacji w Tatrach Zachodnich w Dolinie Suchej Sielnickiej (Suchá dolina).
 Otwór Dupnicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
Tatry Zachodnie |
| Długość |
258 m |
| Deniwelacja |
28 |
| Wysokość otworów |
765 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°10′22″N 19°34′53″E/49,172778 19,581389
| |
Jest to najniżej położona jaskinia ze wszystkich w Tatrach – 765 m n.p.m. Znaleziono w niej najstarsze ślady zamieszkania człowieka na obszarze Tatr datowane na początek naszej ery – szczątki ognisk i resztki naczyń glinianych, które należały do kultury puchowskiej. Wiadomo także, że jaskinia była wykorzystywana również w okresach późniejszych m.in. w średniowieczu.
Długość jaskini wynosi 258 m, a różnica poziomów między najniższym i najwyższym punktem 28 m[1]. Największa sala ma wymiary 40 × 35 m i 15 m wysokości. Badania naukowe, prowadzone w ostatnich latach w jaskini, poszukują dowodów teorii, która zakłada, że Dupnica powstała dzięki działaniu ogrzanych wód z głębszego obiegu hydrotermalnego, wydostających się na powierzchnię wzdłuż szczelin dawnego złomu tektonicznego[1].
Nazwa jaskini pochodzi od starosłowiańskiego słowa oznaczającego jamę, dziurę, otwór (staro-cerkiewno-słowiański dupina, polski dupla, dziupla, bułgarski dupka).
Przypisy
edytuj- ↑ a b R. Hollý, P. Holúbek, P. Vozárik: Stručná charakteristika a náčrt histórie speleologického prieskumu v oblasti kót Opálenica, Babky, Sokol, Mních, Ostrô, Sivý vrch, Biela skala, Suchý vrch a Húňová [w:] Milan Ballo i Ladislav Holko (red.): "Divočina pod Salatinom", wyd. 2, Liptovský Mikuláš 2015 ISBN 978-80-972007-1-8, s. 56
Bibliografia
edytuj- Józef Nyka: Tatry Słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.