Dwór w Wolinie
Dwór w Wolinie – barokowy, zabytkowy[1], dwór w Wolinie. Budynek znajduje się na dziedzińcu urzędu miejskiego przy ulicy Zamkowej 23. Obecnie znajduje się tu Kulturalne Centrum Współpracy Międzynarodowej.
 nr rej. 1078 z 29.04.1987
| |
 Obecny wygląd budynku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Zamkowa 23a |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy |
XVIII/XIX w. |
| Odbudowano |
2009-2012 |
| Pierwszy właściciel |
rodzina von Below |
| Obecny właściciel |
Gmina Wolin |
Położenie na mapie Wolina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Wolin  | |
 53°50′41″N 14°37′00″E/53,844722 14,616667
| |
Historia
edytujW XII wieku właśnie w tym miejscu stał drewniany dwór słowiańskiego kasztelana. Później – na przełomie XIII i XIV wieku na tym samym placu postawiono zamek książąt pomorskich, który należał do władców szczecińsko-wołgoskich[2]. W 1622 roku zamek został przebudowany, ale już kilka lat później – w roku 1628 – wraz z przyległym klasztorem cysterek spłonął w wyniku pożaru miasta[3]. Zamek książąt pomorskich nazywany był zamkiem wdowim. Stało się tak, ponieważ rezydowały tam wdowy: po zmarłym w 1603 roku Barnimie XII księżna Anna Maria brandenburska. Mieszkała tam 15 lat. Na początku XVII wieku w zamku przebywała księżna Anna Brunszwicka[4], a od roku 1623 do śmierci w 1636 rezydowała tam również Zofia saska[2][3][4]. W drugiej połowie XVII wieku zamek oraz przyległy klasztor w ramach zacierania śladów po księstwie pomorskim zostały rozebrane[5], pozostały jedynie piwnice.
Na miejscu zamku na przełomie XVIII i XIX wieku rodzina von Belov zbudowała dworek mieszczański lub siedzibę junkierską[4]. Mury dworu nie pokrywają się dokładnie z fundamentami zamku. Jest to widoczne na zewnątrz budynku, gdzie naniesiono na ziemi cegłą gotycką pierwotny zarys zamku i kaplicy przyzamkowej[2].
W czasie II wojny światowej we dworku siedzibę miała niemiecka policja lub gestapo. Trzymano tam m.in. amerykańskiego pilota, którego samolot rozbił się na pobliskim Półwyspie Rów. W okresie powojennym przez wiele lat działała tam stolarnia zakładu gospodarki komunalnej[4].
Remont
edytuj
W kwietniu 2009 roku rozpoczęła się rewitalizacja dworu[3]. Remont finansowany był przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego i gminę Wolin[2][3]. Prace na etapie surowym otwartym zostały zakończone w grudniu tego samego roku. Drugi etap, tj. doprowadzenie do stanu surowego zamkniętego były podobnie jak etapu pierwszego finansowane z ministerstwa i gminy. Rozpoczęły się w sierpniu 2012 roku. Oprócz wykonania stanu surowego zamkniętego wykonano też badania archeologiczne[2]. Podczas trzeciego etapu budynek ostatecznie ukończono oraz zagospodarowano otoczenie wokół budynku. Dwór oddano do użytku 20 grudnia 2012 roku[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31 grudnia 2013 r.. [dostęp 2014-01-31].
- ↑ a b c d e f Informacje pochodzą z tablicy informacyjnej stojącej przed budynkiem
- ↑ a b c d Piotr Jasina: Wolin: Odzyskali barokowy dworek ze średniowieczną historią. [w:] Głos Szczeciński [on-line]. 2013-07-25. [dostęp 2014-02-01].
- ↑ a b c d Marian Klasik, Zamki, pałace i dworki. Przewodnik po kulturowym dziedzictwie gmin: Golczewo, Świerzno i Wolin, Lokalna Grupa Działania "Partnerstwo w rozwoju", 2011 (pol.).
- ↑ n, Wolin /Wollin/ | zamki, pałace, dworki [online], 1 sierpnia 2012 [dostęp 2024-06-25] (pol.).
