Dwuzłotówka

Dwuzłotówka – moneta polska bita w XVIII i XIX w. W czasach saskich i w Księstwie Warszawskim równała się ⅓ talara (1 talar = 6 złotych), za Stanisława Augusta Poniatowskiego 8 groszom srebrnym (1 złoty = 4 grosze srebrne), a pod zaborem austriackim 30 krajcarom (1 złoty = 15 krajcarów).

Dwuzłotówki Stanisława Augusta Poniatowskiego

Koronna 1768

Koronna 1775

Koronna 1780

Próbna 1771

Dwuzłotówki Księstwa Warszawskiego

Dwuzłotówka 1810

Dwuzłotówka 1811

Dwuzłotówka 1814

Dwuzłotówki zaboru austriackiego

1775

1776

1777

Zobacz też

• gatunki pieniądza na ziemiach polskich