Dywizja Krakowskawielka jednostka piechoty polskiej okresu powstania styczniowego. Wchodziła w skład II Korpusu (Krakowskiego).

Apolinary Kurowski herbu Nałęcz
Piechota powstania styczniowego

Siła dywizji krakowskiej wynosiła około 2500 ludzi.

Dowódcy

edytuj

Skład

edytuj

Pułk Kielecki (im. Chmieleńskiego)

edytuj

Dowódca mjr Julian Rosenbach

  • 1 i 2 batalion piechoty (8 kompanii i 2 plutony rakietników),
  • batalion kosynierów kieleckich (4 kompanie),
  • batalion rezerwowy kielecki (4 kompanie i pluton rakietników).

Pułk Miechowski

edytuj

Dowódca ppłk Bogdan

  • 3 i 4 batalion piechoty (8 kompanii i 2 plutony rakietników),
  • batalion kosynierów miechowskich (4 kompanie),
  • batalion rezerwowy miechowski (4 kompanie i pluton rakietników).

Pułk Stopnicki

edytuj
 
Płk Karol Kalita-Rębajło

Dowódca ppłk Karol Kalita-Rębajło

  • 5 i 6 batalion piechoty (8 kompanii i 2 plutony rakietników),
  • batalion kosynierów stopnickich (4 kompanie),
  • batalion rezerwowy stopnicki (4 kompanie i pluton rakietników).

Pułk Olkuski

edytuj

Dowódca mjr Andrzej Denisewicz

  • 7 i 8 batalion piechoty (8 kompanii i 2 plutony rakietników),
  • batalion kosynierów olkuskich (4 kompanie),
  • batalion rezerwowy olkuski (4 kompanie i pluton rakietników).

Kawaleria dywizji

edytuj

Dowódca mjr Solbach

  • 4 szwadrony liniowe,
  • 4 szwadrony rezerwowe

Artyleria dywizji

edytuj

Dowódca NN

  • pluton dwudziałowy

Bibliografia

edytuj
  • Eligiusz Kozłowski, Od Węgrowa do Opatowa 3.02.1863 - 21.02.1864 Wybrane bitwy z Powstania Styczniowego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1962 r.
  • S. Kotarski, Opatów w latach 1861-1864, Opatów 1935 r.
  • Tadeusz Manteuffel (red.), Historia Polski, t.II, cz.III, Warszawa 1959 r.