Dzieciobójstwo w Lublinie - zabójstwa pięciorga noworodków przez ich matkę, Jolantę K., dokonane w latach 1992-1998 w Lublinie i ujawnione w 2003 r. w podlubelskim Czerniejowie.

Małżeństwo K. - Jolanta i Andrzej - mieszkało w mieszkaniu w Lublinie w dzielnicy Czuby. Według Jolanty K., mąż bił ją od czasu urodzenia najmłodszej córki, ponieważ nie chciał więcej dzieci[1]. Jednocześnie nie chciał rezygnować ze współżycia i na pytanie żony o to, co ma robić, gdy kolejny raz zajdzie w ciążę, miał stwierdzić, że ma je "wyrzucić na śmietnik, jak obierki"[2][3].

Przebieg zdarzeń

edytuj

W latach 1992-1998 Jolanta K. urodziła piątkę dzieci: czterech chłopców i jedną dziewczynkę. Wszystkie z nich bezpośrednio po porodzie mordowała w podobny sposób: rodziła w wannie, nalewała wodę, aby zagłuszyć płacz i topiła dziecko, przytrzymując główkę pod wodą[4]. Pozbywała się śladów poprzez spuszczenie łożyska w toalecie i owinięcie ciała dziecka w gazetę, a następnie chowając je w zamrażarce.

Po przeprowadzce rodziny z Lublina do Czerniejowa, ciała noworodków zostały umieszczone w plastikowych beczkach służących do kiszenia kapusty, które postawiono w piwnicy.

Ujawnienie sprawy

edytuj

20 sierpnia 2003 r. córki małżeństwa K. podczas sprzątania posesji postanowiły wyrzucić zawartość jednej z beczek znajdujących się w piwnicy ze względu na odór, który się z nich wydobywał - jak sądziły, był to zapach kiszonej kapusty. Po wytoczeniu beczki z piwnicy na pole i otwarciu wieka zobaczyły worki z rozkładającymi się ciałami noworodków. Dzieci opowiedziały o tym ojcu, Andrzejowi K., ten zaś zawiadomił policję.

Dochodzenie

edytuj

W czasie ujawnienia zawartości beczek, Jolanty K. nie było w domu. Andrzej K. zeznał, że żona zniknęła tydzień wcześniej i nie zgłaszał tego na policję, ponieważ takie sytuacje zdarzały się już wcześniej. Policja wszczęła poszukiwania Jolanty K.

Sekcja zwłok wykazała, że noworodki urodziły się żywe oraz wykluczyła ich pochodzenie z ciąży mnogiej. Wskazano, że śmierć nastąpiła w wyniku uduszenia.

W początkowym etapie śledztwa spośród kilkunastu hipotez dwie uznano jako najbardziej prawdopodobne. Pierwsza zakładała związek Jolanty K. ze sprawą ze względu na jej zniknięcie. W drugiej przyjęto, że w okolicy prowadzona była nielegalna działalność akuszerska - rok wcześniej we wsi znaleziono ciało noworodka z licznymi obrażeniami. Druga hipoteza została jednak z czasem wykluczona po ustaleniu, że znaleziony wtedy noworodek nie jest spokrewniony z rodziną K. Za Jolantą K. wystawiono list gończy oraz wyznaczono nagrodę za wskazanie jej miejsca pobytu.

Andrzej K. został aresztowany 20 września 2023 r. pod zarzutem udziału w zabójstwie dzieci. Jolanta K. została zatrzymana na terenie Lublina w nocy z 21 na 22 września 2003 r. na podstawie informacji od człowieka, który rozpoznał ją na zdjęciu w prasie.

Proces

edytuj

Jolanta K. przyznała się do dokonania pięciu zabójstw noworodków. Wskazywała, że podżegał ją do tego mąż, Andrzej K. W pierwszym procesie Jolanta K. została skazana na dożywocie. W drugim procesie karę zmieniono na 25 lat więzienia. Andrzej K. w obu procesach został uniewinniony od zarzutów podżegania do zabójstw. Wyroki wywołały sprzeciw organizacji kobiecych, zaś sam wyrok został uchylony przez sąd apelacyjny. Prawomocny wyrok zapadł 12 lutego 2010 r. Skazano w nim Jolantę K. na 25 lat więzienia. Andrzej K. został skazany na 8 lat więzienia - udowodniono mu podżeganie do zabójstwa jedynie pierwszego noworodka[5].

Nawiązania

edytuj

Do sprawy nawiązuje artykuł "Okna życia jako instytucje wspierające dziecko i rodzinę – zalety i kontrowersje" w czasopiśmie "Pedagogika rodziny" (2014, tom 4, numer 3)[6][7].

O sprawie dzieciobójstwa z Lublina ("dzieci w beczkach") mówi odcinek serialu dokumentalnego Polskie zabójczynie na kanale Crime+Investigation Polsat (sezon 2, odcinek 5).

W jednym z odcinków serialu Pitbull pojawia się sprawa luźno nawiązująca do dzieciobójstwa z Lublina (ciała w beczkach i w zamrażarce zostają znalezione przez policjantów)[8].

Motyw ciał dzieci zamordowanych przez ich matkę i ukrytych w plastikowych beczkach po kapuście pojawił się też w sprawie dzieciobójstwa w Łodzi ujawnionego 26 kwietnia 2003 r.[9]

Przypisy

edytuj
  1. Żeby ten koszmar się wreszcie skończył [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  2. Piotr Nowak, Dzieciobójstwo w Czerniejowie. Od makabrycznego odkrycia minęło 18 lat. „To nadal bolesna sprawa” [online], kurierlubelski.pl, 10 lipca 2021 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  3. Zwłoki dzieci chowała w beczkach [online], Onet Wiadomości, 24 sierpnia 2012 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  4. Z beczek wypadły główki noworodków. Makabra w Czerniejowie [online], lublin.se.pl [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  5. Wyrok za "dzieci w beczce". Matka - 25 lat, ojciec - 8 [online], TVN24, 1 lutego 2010 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  6. Dorota Alina Ruszkiewicz, Okna życia jako instytucje wspierające dziecko i rodzinę – zalety i kontrowersje, „Pedagogika Rodziny”, 4 (3), 2014, s. 45–58, ISSN 2082-8411 [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  7. Test [online], bazhum.muzhp.pl [dostęp 2024-07-09].
  8. Telewizja Polska S.A, „Pitbull” - odc. 22 i 23 [online], polonia.tvp.pl [dostęp 2024-07-09] (pol.).
  9. Bianka Mikołajewska, 15 lat temu w Łodzi odkryto ciała czworga dzieci w beczkach [online], www.polityka.pl, 2018 [dostęp 2024-07-09] (pol.).