Dziesięciozgłoskowiec alcejski

Dziesięciozgłoskowiec alcejski – wprowadzony przez Alkajosa do poezji greckiej wers oparty na iloczasie, złożony technicznie z dwóch innych wersów (tzw. wers mieszany), tj. z dymetru daktylicznego akatalektycznego czystego i monometru trocheicznego akatalektycznego czystego. Stosowany w poezji antycznej najczęściej razem z innymi wersami alcejskimi (tj. dziewięcio- i jedenastozgłoskowcem) w postaci strofy alcejskiej.

Wers składa się z dwóch miar wierszowych, z której jedną stanowi para daktyli (czystych, tj. takich, które nie podlegają zamianie na spondej), a drugą para trochejów (z możliwością wzdłużenia ostatniej sylaby, tzw. anceps).

1. stopa	2. stopa	3. stopa	4. stopa

Zobacz też

• dziewięciozgłoskowiec alcejski
• jedenastozgłoskowiec alcejski