Dziewczyna (Bolesław Leśmian)
Dziewczyna – ballada autorstwa Bolesława Leśmiana, opublikowana w 1933 roku w Wiadomościach Literackich i wydana w 1936 roku w zbiorze Napój cienisty[1].
Leśmian w Dziewczynie prezentuje postaci walczące o swoje marzenia i o poznanie najwyższej prawdy, która okazuje się być tylko złudą. W wierszu mieszają się ze sobą elementy świata realnego i nierzeczywistego. Najbardziej rzeczywista zdaje się być w utworze praca.
Z treści ballady wynika, że sensem życia każdego człowieka jest po prostu dążenie do celu, jego poszukiwanie – nawet jeżeli okazuje się, że tak naprawdę jest tylko wymysłem naszego umysłu. W momencie kiedy poznajemy i doświadczamy tej najwyższej i brutalnej prawdy okazuje się, że powstaje w naszej rzeczywistości próżnia, że nasza egzystencja jest bezcelowa, że istnienie polega po prostu na próbach jej odnalezienia, które i tak nigdy nie powinny skończyć się sukcesem, bo prowadzić może to do autodestrukcji.
Utwór zawiera wersy nietypowo długie, bo siedemnastozgłoskowe z wyraźną średniówką po ósmej sylabie, rymujące się ze sobą w układzie aabb[2]. Rymy są wyłącznie żeńskie: strony – zaprzepaszczony, dziewczynie – ginie. Brak podziału na strofy.
Przypisy edytuj
- ↑ Bolesław Leśmian: Wybór poezji z posłowiem Agnieszki Nożyńskiej-Demianiuk. Poznań: IBIS, 2018, s. 260, seria: Klasyka Mistrzów. ISBN 978-83-65952-29-5.
- ↑ Kazimierz Wyka, Bolesław Leśmian. Dwa utwory, w: Liryka polska. Interpretacje, red. Jan Prokop i Janusz Sławiński, Gdańsk 2001.
Bibliografia edytuj
- J. Trznadel, Twórczość Leśmiana, Warszawa 1964.
Linki zewnętrzne edytuj
- Dziewczyna w serwisie Wolne Lektury