RIM-162 Evolved Sea Sparrow

Evolved Sea Sparrow
	Informacje podstawowe
Inne nazwy	ESSM
Rodzaj systemu	przeciwrakietowy, przeciwlotniczy klasy woda-powietrze
Zwalczane cele	• rakietowe pociski przeciwokrętowe; • przeciwokrętowe pociski; manewrujące; • inne cele powietrzne
Warstwa obrony	terminalna
Platforma systemu	System okrętowy
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Raytheon
Wejście do służby	2004
Status systemu	aktywny
	Pociski
Pociski	ESSM
Rodzaje głowic	wybuchowo fragmentująca
Zasięg	50+ km (27+ Mm)
	System
Wyrzutnia	• Mk.48 Vertical Launching System; • Mk.41 Vertical Launching System; • Mk.29 box-launcher
	Radary
Nazwa / model	AN/SPY-1
	Użytkownicy
	US Navy, Dania, Holandia, Niemcy, Norwegia, Kanada, Nowa Zelandia, Grecja, Japonia, Hiszpania, Turcja.

RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM) – pocisk rakietowy krótkiego zasięgu służący obronie bezpośredniej nawodnych jednostek pływających. System zapewnia obronę przeciwko rakietowym pociskom przeciwokrętowym, w tym zwłaszcza pociskom manewrującym (Antiship Cruise Missiles – ASCM), a także wzmacnia system obrony przeciwlotniczej okrętu. Pocisk klasy woda-powietrze.

Geneza edytuj

Początki koncepcji systemu sięgają roku 1982, gdy Raytheon oraz Hughes Missile pracowały nad koncepcją następcy RIM-7 Sea Sparrow. W 1995 roku firma Hughes została ogłoszona zwycięzcą rywalizacji o kontrakt w programie ESSM i wraz z Raytheonem stworzyła zespół którego zadaniem miał być rozwój nowego systemu. Po przejęciu przez Raytheona komponentu rakietowego koncernu Hughes, Raytheon został podmiotem prowadzącym w programie ESSM.

Pocisk edytuj

Pocisk systemu RIM-162 bazuje na wersji RIM-7P, jest jednakże całkowicie nowym pociskiem w niemalże wszelkich aspektach. Wyposażony w prowadnice zamiast skrzydeł i płetw ogonowych oraz w system zmiennego wektorowania ciągu, co umożliwia mu manewrowanie z przeciążeniami 50G na pełnym dystansie. ESSM posiada także całkowicie nowy silnik startowy o większej średnicy (24,4 cm) napędzany stałym paliwem, nowego autopilota oraz nową głowicę odłamkową. Efektywny zasięg jest znacząco większy niż w systemie RIM-7P, co czyni z niego niemalże pocisk krótkiego-średniego zasięgu.

Testy systemu w locie rozpoczęły się we wrześniu 1998 roku, obejmowały przechwytywanie celów powietrznych i rakietowych. OPEVAL (Operation Evaluation) został z sukcesem zakończony we wrześniu 2003 roku, zaś w styczniu 2004 rozpoczęto produkcję. Pierwsze egzemplarze trafiły na pokłady okrętów US Navy w lutym tego samego roku.

W aktualnej produkcji lub planach są cztery wersje systemu:

RIM-162A przeznaczona dla startu z wyrzutni Mk 41 VLS okrętów wyposażonych w system AEGIS, z czterema pociskami na jedną celę wyrzutni;
RIM-162B do użytku na okrętach z wyrzutnią Mk 41 VLS bez systemu AEGIS, nie wyposażona w łączność w zakresie fal S (Aegis S-band uplink);
RIM-162C – pochodna RIM-162B dla okrętów z wyrzutniami Mk 48 VLS;
RIM-162D – pochodna RIM-162B dla okrętów z wyrzutniami MK 29 box-launcher.

Specyfikacja edytuj

Uwaga: Różne źródła podają nieco różniące się od siebie informacje, stąd podane parametry mogą odbiegać od rzeczywistych
Długość	3,66 m
Średnica	0,254 m
Waga	280 kg
Prędkość	4+ Ma
Zasięg	50+ km (27+ Mm)
Napęd	MK 143 MOD 0 na paliwo stałe
Głowica	39 kg, odłamkowa

Użytkownicy edytuj

Członkowie konsorcjum ESSM^[1]:

Przypisy edytuj

↑ USU. Navy USU., The US Navy -- Fact File: Evolved Seasparrow Missile (ESSM) (RIM 162D) [online] [dostęp 2020-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] .

Bibliografia edytuj

Norman Friedman: „World Naval Weapons Systems, 1997/98”, Naval Institute Press, 1997
Hajime Ozu: „Missile 2000 – Reference Guide to World Missile Systems”, Shinkigensha, 2000

[1] USU. Navy USU., The US Navy -- Fact File: Evolved Seasparrow Missile (ESSM) (RIM 162D) [online] [dostęp 2020-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] .

[1]