Efekt doktora Foxa – jeden z błędów poznawczych polegających na tym, że ludzie nie oceniają sensu wypowiedzi (czy jest merytoryczna) tylko jej ekspresyjność[1]. Czym wypowiedź jest bardziej ekspresyjna, tym ludzie są skłonni bardziej w nią uwierzyć i lepiej ją ocenić. Dotyczy to też fachowców z danej dziedziny. Dlatego najlepiej oceniać prace naukowe na spokojnie po zapoznaniu się z nimi w formie pisemnej, niż na konferencjach naukowych. Wyborcy polityków też są na niego podatni. Efekt dr. Foxa miał też wpływ w uwiedzeniu Niemców przez Hitlera.

Nazwa pochodzi od Myrona L. Foxa. Przedstawiając się za doktora, wygłosił w 1976 trzy razy wykład na temat zastosowania teorii gier w nauczaniu lekarzy (Mathematical Game Theory as Applied to Physician Education)[2]. Wykład był dla fachowców (psychiatrów i psychologów) i żaden z nich nie zorientował się, że wykład jest bezsensowny. Przyczyną tego było to, że Fox był aktorem i mówił pewnym głosem, cały czas gestykulując, od czasu do czasu wstawiając anegdoty.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Donald H. Naftulin, John E. Ware, Jr., and Frank A. Donnelly, "The Doctor Fox Lecture: A Paradigm of Educational Seduction", Journal of Medical Education 48 (1973): 630-635; R. Williams and J. Ware, "Validity of student ratings of instruction under different incentive conditions: A further study of the Dr. Fox effect", Journal of Educational Psychology 68 (1976): 48–56.
  2. The Legendary Dr Fox Lecture - Footage Found!