Polska Liga Hokejowa (1999/2000)

45. sezon Polskiej Ligi Hokejowej rozegrany został na przełomie 1999 i 2000 roku. Był to 64 sezon rozgrywek o Mistrzostwo Polski w hokeju na lodzie. Mistrzem Polski został zespół Unii Oświęcim. Był to czwarty tytuł mistrzowski w historii klubu.

Ekstraliga 1999/2000
1999 2001
Szczegóły
Państwo

 Polska

Liczba zespołów

8

Runda zasadnicza
Liczba kolejek

42

Liczba meczów

168

Liczba bramek

1136

Zwycięzca

Unia Oświęcim

Runda finałowa
Liczba meczów

43

Bramki

280

Zwycięzca

Unia Oświęcim

Mecze ligowe transmitował kanał telewizyjny Wizja Sport[1].

Turniej o utrzymanie

edytuj

Tabela

edytuj
Lp. Zespół M Pkt W R P G+ G− +/−
1 Cracovia 3 4 2 0 1 13 11 +2
2 KTH Krynica 3 4 2 0 1 14 10 +4
3 Zagłębie Sosnowiec 3 2 1 0 2 7 13 -6
4 Polonia Bytom 3 2 1 0 2 10 10 0
Cracovia - Zagłębie Sosnowiec 5-2
Polonia Bytom - KTH Krynica 3-4
Cracovia - KTH Krynica 4-2
Zagłębie Sosnowiec - Polonia Bytom 2-0
Cracovia - Polonia Bytom 4-7
KTH Krynica - Zagłębie Sosnowiec 8-3

Sezon zasadniczy

edytuj

Rozgrywki ligowe przed startem nowego sezonu zostały zreformowane. Powołano do życia spółkę Polska Liga Hokejowa Sp. z o.o., która miała zarządzać ligą. Jej głównym celem było znalezienie sponsora tytularnego dla ligi oraz podpisanie umowy na transmisje spotkań w telewizji publicznej. Zamierzenia te nie zostały zrealizowane. Sezon rozpoczął się 5 września 1999 roku i wzięło w nim udział 8 drużyn. Drużyny rozegrały 42 spotkania, 21 na własnym lodowisku i tyle samo na wyjeździe. Spotkania odbywały się w piątki, niedziele i wtorki.

Zgodnie z regulaminem drużyna zwycięska otrzymywała 2 punkty, a przegrany 0 punktów. W przypadku remisu w regulaminowym czasie gry przeprowadzano 10 minutową dogrywkę, w której drużyna zdobywająca pierwszą bramkę wygrywała całe spotkanie. W tej sytuacji zwycięzca również otrzymywał 2 punkty, a przegrany 0 punktów. Jeżeli dogrywka nie przyniosła rozstrzygnięcia wówczas zarządzano serię rzutów karnych. Każda z drużyn wystawiała 5 hokeistów. Bez względu na liczbę zdobytych bramek w rzutach karnych, wygrywającemu do końcowego wyniku dodawano jedną bramkę i przyznawano 2 punkty, a pokonany otrzymywał 1 punkt bez zaliczenia celnych strzałów. Drużyna, która nie przystąpiła do meczu bez podania uzasadnionej przyczyny była karana walkowerem 5:0. Przyznanie trzech walkowerów powodowało wykluczenie z rozgrywek.

W sezonie zasadniczym kluby borykały się z problemami finansowymi i organizacyjnymi. Najgorzej sytuacja wyglądała w KS Cracovii i PZU S.A. KTH Krynica. Drużyna Tymbarku Podhala Nowy Targ na początku sezonu ze względu na strajk pracowników obsługi lodowiska nie mogła trenować i rozgrywać meczów we własnej hali. W 38 kolejce spotkań mecz Podhala z KTH Krynica rozpoczął się z ponad półgodzinnym opóźnieniem z powodu protestu sędziów, którym organizatorzy zawodów nie wypłacili należności. Do sezonu SKH Sanok jako jedyna drużyna w lidze przystępowała z polskim trenerem. W trakcie sezonu drużyna KTH Krynica zmieniła trenera. Dotychczasowego szkoleniowca Mariana Pysza zastąpił Białorusin Stanisław Małkow, którego Pysz został asystentem. Problemy organizacyjne miała drużyna GKS Tyskie Gronie Tychy, na meczach której pseudokibice z Tych wszczynali burdy i bijatyki, przez co utracił na tym wizerunek klubu.

W sezonie zasadniczym pierwsze miejsce w tabeli zajęła drużyna Dworów Unii Oświęcim, która w 42 spotkaniach przegrała tylko 6 razy. Drugą lokatę zajął zespół Tymbarku Podhala Nowy Targ, a na trzecim miejscu uplasowała się drużyna PZU S.A. KTH Krynica. Najlepszym strzelcem był Roman Škutchan ze Stoczniowca – zdobywca 23 goli; zwycięzcą klasyfikacji kanadyjskiej po rundzie zasadniczej został napastnik KTH Artur Ślusarczyk, który zgromadził 48 punktów za 22 bramki i 26 asyst (drugie miejsce zajął zawodnik Dworów Unii Karel Horný z 44 punktami)[2][3].

Terminarz i wyniki

edytuj

Tabela sezonu zasadniczego

edytuj

Tabela po zakończeniu sezonu zasadniczego.

Msc. Zespół M Pkt W WPD WPK PPD PPK P G + G – +/−
1 Dwory S.A. Unia Oświęcim 42 72 36 0 0 0 0 6 198 71 +127
2 Tymbark Podhale Nowy Targ 42 55 27 0 0 0 0 15 178 122 +56
3 PZU S.A. KTH Krynica 42 55 27 0 0 0 0 15 160 94 +66
4 GKS Tyskie Gronie Tychy[4] 42 51 25 0 0 0 0 17 153 108 +45
5 SKH Sanok 42 44 22 0 0 0 0 20 130 131 -1
6 RKS Stoczniowiec Gdańsk 42 29 14 0 0 0 0 28 116 175 -59
7 KKH 100% Hortex Katowice 42 28 13 0 0 0 0 29 119 139 -20
8 KS Cracovia 42 9 4 0 0 0 0 38 82 295 -214

Play-off

edytuj
 Ćwierćfinały Runda półfinałowa Runda finałowa
 Nr Nazwa zespołuStan M1M2M3M4    Nr Nazwa zespołuStan M1M2M3M4     Nr Nazwa zespołuStan M1M2M3M4M5
 
 1 Unia3 101114   
 8 Cracovia0 000      Mecze 1. pary o miejsca 1-4
     1 Unia3 553    
     5 SKH Sanok0 322      
 4 GKS Tychy1 4301          
 5 SKH Sanok3 1424         Rywalizacja o mistrzostwo
         1 Unia4 35405
         2 Podhale1 12231
 3 KTH Krynica3 5413        
 6 Stoczniowiec1 1221     Mecze 2. pary o miejsca 1-4     
     2 Podhale3 644      
     3 KTH Krynica0 312     Rywalizacja o 3. miejsce
 2 Podhale3 7314          3 KTH Krynica3 3553
 7 KKH Katowice1 1120      5 SKH Sanok1 0612

Ćwierćfinały

edytuj
Unia Oświęcim - Cracovia 3-0 10:0, 11:0, 14:0
Podhale Nowy Targ - KKH Katowice 3-1 7:1, 3:1, 4:4 (k. 1:2), 4:0
KTH Krynica - Stoczniowiec Gdańsk 3-1 5:1, 4:2, 1:2, 3:1
GKS Tychy - SKH Sanok 1-3 4:1, 3:4, 3:3 (k. 0:2), 1:4

Półfinały

edytuj
Unia Oświęcim - SKH Sanok 3-0 5:3, 5:2, 3:2
Podhale Nowy Targ - KTH Krynica 3-0 6:3, 4:1, 4:2

Mecze o miejsca 5-8

edytuj
Stoczniowiec Gdańsk - KKH Katowice 2-3 4:3, 1:2, 5:1, 0:6, 2:3
GKS Tychy - Cracovia 3-0 5:0, 3:2 (p.d), 8:2

Mecz o 7. miejsce

edytuj
Stoczniowiec Gdańsk - Cracovia 3-0 8:3, 5:3, 3:2

Mecz o 5. miejsce

edytuj
GKS Tychy - KKH Katowice 2-0 4:3 (p.d.), 1:9

Mecz o 3. miejsce

edytuj
KTH Krynica - SKH Sanok 3-1 3:0, 5:6, 5:1, 3:2 (p.d.)

Finał

edytuj
Unia Oświęcim - Podhale Nowy Targ 4-1 3:1, 5:2, 4:2, 0:3, 5:1

Ostateczna kolejność

edytuj
M Nazwa klubu
1 Unia Oświęcim    
2 Podhale Nowy Targ
3 KTH Krynica
4 SKH Sanok
5 GKS Tychy
6 KKH Katowice
7 Stoczniowiec Gdańsk
8 Cracovia


Legenda:


Puchar Kontynentalny

Spadek do I ligi

Przypisy

edytuj
  1. Sport w telewizji. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 7, 6-7 maja 2000. 
  2. Kto w trzech, kto w pięciu?. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 7, 26 lutego 2000. 
  3. WYJĄTKOWY SEZON POLSKIEGO HOKEJA (1999/2000). world.ohf.cz. [dostęp 2016-03-18]. (pol.).
  4. Przed sezonem MKH Tysovia Tychy zmienił nazwę na Górnośląski Klub Sportowy Tychy.

Linki zewnętrzne

edytuj