Wikipedia

Eleague Major 2017

Eleague Major 2017 (Eleague Major: Atlanta 2017) – był to dziesiąty turniej rangi major zorganizowany przez Eleague w Atlancie w Stanach Zjednoczonych w dniach od 22 do 29 stycznia[1]. Trzeci raz z rzędu organizatorzy zapewnili pulę nagród w wysokości 1 miliona dolarów, o którą walczyło szesnaście zespołów[2]. Tytuł mistrzowski zdobyła duńska formacja Astralis, która pokonała w finale Polaków z Virtus.pro wynikiem 2-1[3]. Zawodnik zwycięskiego zespołu Markus "Kjaerbye" Kjærbye zdobył tytuł MVP turnieju[4].

Eleague Major 2017
Eleague Major: Atlanta 2017
Cologne 2016 Kraków 2017
Gry

Counter-Strike:
Global Offensive

Gospodarz

Atlanta

Organizator

Valve
ELEAGUE

Termin

22 – 29 stycznia 2017

Liczba drużyn

16

Zwycięzca

Astralis (1. tytuł)

Podium

2. miejsce:
Virtus.pro
3.-4. miejsce:
Fnatic
SK Gaming

Statystyki
Tryb gry

System szwajcarski (Faza grupowa)
System pojedynczej eliminacji (Faza pucharowa)

Pula nagród

1 000 000 USD

MVP

Markus "Kjaerbye" Kjærbye

Drużyny

edytuj

W Atlancie udział brało szesnaście drużyn, z czego osiem ekip miało zapewnione miejsce przez nabycie statusu Legendy, a osiem kolejnych drużyn nazywanymi później Pretendentami wyłonionych zostało w kwalifikacjach do majora[5]. W głównych kwalifikacjach wzięło udział 8 drużyn sklasyfikowanych na miejscach 9-16 podczas ESL One Cologne 2016 oraz po dwie drużyny z regionów CIS, Europy, Azji i Ameryki wyłonionych w regionalnych kwalifikacjach[6].

Legendy
Pretendenci
  1. ↑ Gambit Gaming przed turniejem zmieniło nazwę na Gambit Esports.

Format rozgrywek

edytuj

Nastąpiły zmiany w fazie grupowej dotyczącej stosowanego formatu. Format GSL zastąpiono systemem szwajcarskim, w którym to zespoły potrzebowały trzech wygranych, aby awansować do fazy pucharowej. Trzy porażki skutkowały zaś odpadnięciem z turnieju[7]. W fazie grupowej drużyny rywalizowały zawsze z zespołem posiadającym taki sam bilans meczy, a drużyny nie grały ze sobą dwukrotnie, dopóki nie było to konieczne. Dodatkowo drużynom nadawano status meczu niskiego, średniego lub wysokiego zależnie czy mecz wygrali czy przegrali. Po pierwszym dniu rozgrywek przegranym drużynom nadawano status meczu niskiego, a wygranym status meczu wysokiego. Miało to ułatwić dopasowywanie drużyn w kolejnych meczach. Przegrani z meczów wysokich oraz wygrani z meczów niskich otrzymywali status meczu średniego i mogli rywalizować między sobą w kolejnej rundzie. Wszystkie mecze w fazie grupowej rozgrywano w trybie BO1.

Faza play-off pozostała bez zmian, nadal korzystano z systemu pojedynczej eliminacji a mecze rozgrywano w formacie BO3.

Pula map

edytuj

Pula map była taka sama jak podczas ESL One Cologne 2016. Znajdowało się w niej siedem map do wyboru, gdzie w fazie grupowej drużyny banowały naprzemiennie mapy do momentu, gdy zostały dwie. Spośród tych dwóch map system losował ostateczną mapę. Drużyna, która zbanowała 2 mapy miała prawo wyboru strony, po której chce rozpocząć mecz. W fazie pucharowej ekipy banowały po jednej mapie, a następnie wybierały po jednej na której drużyny chciały grać. Przeciwnik mógł wybrać po której stronie chciał rozpocząć mecz. Spośród trzech pozostałych map system losował mapę decydującą. Dostępnymi mapami były:

  • Cache
  • Cobblestone
  • Dust II
  • Mirage
  • Nuke
  • Overpass
  • Train

Faza grupowa

edytuj

Przed rozpoczęciem fazy grupowej zespoły rozstawiono na podstawie ich wyników z poprzedniego majora oraz turnieju kwalifikacyjnego. I tak oto przedstawiały się koszyki:

  • Koszyk 1: Fnatic, SK Gaming, Team Liquid, Virtus.pro
  • Koszyk 2: Astralis, FlipSid3 Tactics, Gambit Esports, Natus Vincere
  • Koszyk 3: FaZe Clan, GODSENT, mousesports, North
  • Koszyk 4: HellRaisers, G2 Esports, OpTic Gaming, Team EnVyUs

W pierwszej rundzie drużyny z pierwszego koszyka grały z drużynami z czwartego koszyka, a drużyny z drugiego mierzyły się z drużynami z trzeciego koszyka. Po tej rundzie losowano drużyny z tym samym bilansem meczy i rozgrywały one między sobą mecz (np. drużyny 1–0 przeciwko drużynom 1–0, drużyny 0–1 przeciwko drużynom 0–1). Osiem drużyn, które wygrały trzy z pięciu możliwych meczów, otrzymało status Legendy i automatyczne zaproszenie na następnego majora.

Tabela

edytuj
Poz. Drużyna W P WR PR RR Kwalifikacja
1   Natus Vincere 3 0 48 12 +36 awans do Fazy Pucharowej
2   Virtus.pro 3 0 48 37 +11
3   Gambit Esports 3 1 58 47 +11
4   Fnatic 3 1 58 51 +7
5   SK Gaming 3 1 57 57 +0
6   Astralis 3 2 71 55 +16
7   FaZe Clan 3 2 85 73 +12
8   North 3 2 75 73 +2
9   Team EnVyUs 2 3 69 72 -3 wyeliminowany
10   GODSENT 2 3 61 65 -4
11   Team Liquid 2 3 74 81 -7
12   OpTic Gaming 1 3 49 61 -12
13   G2 Esports 1 3 44 58 -14
14   mousesports 1 3 34 55 -21
15   FlipSid3 Tactics 0 3 36 48 -12
16   HellRaisers 0 3 29 51 -22
Źródło: hltv.org[8]

Wyniki

edytuj
Etap 1
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
  Natus Vincere 16 Cobblestone 3   mousesports
  OpTic Gaming 13 Cobblestone 16   Virtus.pro
  Gambit Esports 16 Cobblestone 8   North
  Fnatic 10 Cache 16   G2 Esports
  HellRaisers 7 Mirage 16   SK Gaming
  Astralis 6 Train 16   GODSENT
  FlipSid3 Tactics 9 Nuke 16   FaZe Clan
  Team Liquid 21 Cache 25   Team EnVyUs


Etap 2
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
Mecze wysokie
  Natus Vincere 16 Cobblestone 6   Team EnVyUs
  FaZe Clan 17 Mirage 19   SK Gaming
  GODSENT 9 Overpass 16   Gambit Esports
  Virtus.pro 16 Nuke 14   G2 Esports
Mecze niskie
  mousesports 16 Cache 9   HellRaisers
  FlipSid3 Tactics 14 Overpass 16   Team Liquid
  North 13 Cobblestone 16   Fnatic
  OpTic Gaming 12 Train 16   Astralis


Etap 3
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
Mecze wysokie
  Virtus.pro 16 Train 10   Gambit Esports
  SK Gaming 3 Dust II 16   Natus Vincere
Mecze średnie
  Fnatic 16 Dust II 11   mousesports
  Team EnVyUs 16 Cache 3   GODSENT
  G2 Esports 5 Train 16   Astralis
  Team Liquid 18 Nuke 22   FaZe Clan
Mecze niskie
  HellRaisers 15 Mirage 19   North
  FlipSid3 Tactics 13 Train 16   OpTic Gaming


Etap 4
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
Mecze wysokie
  Team EnVyUs 11 Cobblestone 16   Fnatic
  SK Gaming 19 Dust II 17   Astralis
  Gambit Esports 16 Overpass 14   FaZe Clan
Mecze niskie
  North 16 Overpass 9   G2 Esports
  mousesports 4 Nuke 16   Team Liquid
  GODSENT 16 Cache 8   OpTic Gaming


Etap 5
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
  North 19 Overpass 17   GODSENT
  FaZe Clan 16 Nuke 11   Team EnVyUs
  Team Liquid 3 Mirage 16   Astralis


Faza pucharowa

edytuj

Drużyny Natus Vincere oraz Virtus.pro mające rekord 3-0 były rozstawione po fazie grupowej i zostały ulokowani po obu stronach drabinki. W ćwierćfinale mierzyli się z drużynami mającymi bilans 3-2, czyli Astralis, FaZe Clan lub North. Po losowaniu par Natus Vincere grało przeciwko Astralis, natomiast Virtus.pro przeciwko North. Zespół FaZe Clan oraz drużyny posiadające bilans meczy 3-2, czyli Fnatic, Gaming Esports i SK Gaming utworzyły 2 kolejne pary ćwierćfinałowe.

Drabinka

edytuj
Ćwierćfinały Półfinały Finał
         
  Natus Vincere 1
  Astralis 2
  Astralis 2
  Fnatic 0
  Fnatic 2
  Gambit Esports 1
  Astralis 2
  Virtus.pro 1
  Virtus.pro 2
  North 1
  Virtus.pro 2
  SK Gaming 0
  FaZe Clan 1
  SK Gaming 2

Źródło: hltv.org[8]

Ćwierćfinały

edytuj
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
  Natus Vincere 7 Overpass 16   Astralis
  Natus Vincere 16 Mirage 14   Astralis
  Natus Vincere 10 Dust II 16   Astralis
  Fnatic 16 Cache 7   Gambit Esports
  Fnatic 3 Overpass 16   Gambit Esports
  Fnatic 16 Dust II 7   Gambit Esports
  Virtus.pro 16 Overpass 4   North
  Virtus.pro 12 Cache 16   North
  Virtus.pro 16 Cobblestone 13   North
  FaZe Clan 16 Mirage 7   SK Gaming
  FaZe Clan 3 Train 16   SK Gaming
  FaZe Clan 5 Overpass 16   SK Gaming

Półfinały

edytuj
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
  Astralis 19 Cache 16   Fnatic
  Astralis 16 Nuke 5   Fnatic
  Astralis - Dust II -   Fnatic
  Virtus.pro 19 Train 17   SK Gaming
  Virtus.pro 16 Cobblestone 14   SK Gaming
  Virtus.pro - Overpass -   SK Gaming

Finał

edytuj
Drużyna Wynik Mapa Wynik Drużyna
  Astralis 12 Nuke 16   Virtus.pro
  Astralis 16 Overpass 14   Virtus.pro
  Astralis 16 Train 14   Virtus.pro

Ranking końcowy

edytuj
Miejsce Drużyna Nagroda Skład Trener
1.   Astralis $500,000   dev1ce,   dupreeh,   gla1ve,   Kjaerbye,   Xyp9x   zonic
2.   Virtus.pro $150,000   byali,   NEO,   pashaBiceps,   Snax,   TaZ   kuben
3.–4.   Fnatic $70,000   dennis,   disco doplan,   KRiMZ,   olofmeister,   twist   Jumpy
  SK Gaming   coldzera,   Fallen,   fer,   fox,   TACO   dead
5.–8.   FaZe Clan $35,000   aizy,   allu,   karrigan,   kioShiMa,   rain   RobbaN
  Gambit Esports   AdreN,   Dosia,   HObbit,   mou,   Zeus   kane
  Natus Vincere   Guardian,   Edward,   flamie,   s1mple,   seized   starix
  North   cajunb,   k0nfig,   Magisk,   MSL,   RUBINO   ruggah
9.–11.   GODSENT $8,750   flusha,   JW,   Lekro,   pronax,   znajder   rdl
  TeamEnVyUs   apEX,   Happy,   kennyS,   NBK,   SIXER   enkay j
  Team Liquid   EliGE,   Hiko,   jdm64,   nitr0,   Pimp   zews
12.–14.   G2 Esports $8,750   bodyy,   Rpk,   ScreaM,   shox,   SmithZz   NiaK
  mousesports   chrisJ,   Denis,   loWel,   NiKo,   Spiidi   lmbt
  OpTic Gaming   mixwell,   NAF,   RUSH,   stanislaw,   tarik
15.–16.   FlipSid3 Tactics $8,750   B1ad3,   electronic,   markeloff,   wayLander,   WorldEdit
  HellRaisers   ANGE1,   bondik,   DeadFox,   STYKO,   Zero   Johnta
Źródło: hltv.org[8]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Eleague zorganizuje majora w Atlancie [online], eleague.com (ang.).
  2. ↑ Milion dolarów w puli nagród [online], hltv.org (pol.).
  3. ↑ Astralis wygrywa z Virtus.pro w finale [online], moviesroom.pl (pol.).
  4. ↑ Kjaeebye z tytułem MVP Eleague Major 2017 [online], egw.news (ang.).
  5. ↑ Ostateczna lista drużyn na turnieju [online], escorenews.com (ang.).
  6. ↑ Kwalifikacje offline do majora [online], escorenews.com (ang.).
  7. ↑ System szwajcarski w fazie grupowej [online], hltv.org (ang.).
  8. ↑ a b c Eleague Major 2017 - wgląd ogólny [online], hltv.org (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eleague_Major_2017&oldid=72948931”