Ellen Osiier
Ellen Osiier (ur. 13 sierpnia, 1890 w Hjørring, zm. 6 września, 1962) – duńska florecistka pochodzenia żydowskiego.
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1890 Hjørring, Jutlandia Północna | |||||||||
| Data śmierci | 6 września 1962 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Urodziła się w Hjørring, Jutlandii Północnej[1].
W 1924 na letnich igrzyskach w Paryżu zdobyła złoty medal w debiucie kobiecej szermierki na igrzyskach. Następnie wygrała trzydziesty trzeci medal dla kraju pozostając niepokonaną w 16 kolejnych pojedynkach[2][3]. Dzięki temu zwycięstwu Osiier stała się pierwszą mistrzynią olimpijską we florecie kobiet[4].
Jej mężem był Ivan Osiier szermierz, siedmiokrotny olimpijczyk oraz srebrny medalista indywidualnie w szpadzie z 1912 roku i 25 krotny medalista kraju we wszystkich trzech broniach[5].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Olympic Athletes Born in Hjørring, Nordjylland, Denmark | Olympics at Sports-Reference.com
- ↑ Female Olympians: A Mediated Socio-Cultural and Political-Economic Timeline - Linda K. Fuller
- ↑ Olympic Games. Olympic.org. [dostęp 4 lutego 2014]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ John E. Findling, Kimberly D. Pelle: Historical Dictionary of the Modern Olympic Movement. Greenwood Publishing Group, 1996, s. 64. ISBN 978-0-313-28477-9. [dostęp 13 października 2013].
- ↑ Olympic History for Sporting Families
