Eugeniusz Lewenstern
Eugeniusz Lewenstern (ur. 23 kwietnia 1873 w Ołtarzewie, zm. 26 marca 1929) – polski lekarz, chirurg.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
W 1898 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie specjalizował się w chirurgii, najpierw jako asystent-ekstern u Ciechomskiego w szpitalu św. Rocha w Warszawie, potem w przytułku dla chorych nowotworowych przy ul. Kanonji. W 1904 roku podczas wojny rosyjsko-japońskiej powołany do służby wojskowej na Dalekim Wschodzie, pozostał tam do końca wojny. Podczas I wojny światowej służył w Polskim Komitecie Pomocy Sanitarnej i został ordynatorem Szpitala Czerwonego Krzyża przy ul. Smolnej. W szpitalu PCK praktykował także po jego demilitaryzacji. W 1927 został doktorem wszech nauk lekarskich na Uniwersytecie Warszawskim. Związany z redakcją "Lekarza Wojskowego" od jego powstania w 1920 roku w 1924 wszedł do komitetu redakcyjnego. Był członkiem wielu towarzystw naukowych, sekretarzem Towarzystwa Chirurgów Polskich. Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 172-1-2/3)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: TACZANOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
Bibliografia edytuj
- Zembrzuski L. "Śp. p. dr med. Eugenjusz Lewenstern, lekarz rezerwy W. P (Wspomnienie pośmiertne)". Lekarz wojskowy 13, 8, s. 381-383 (1929)