European Trophy 2013

European Trophy 2013 była czwartą edycją turnieju hokejowego rozgrywanego rokrocznie, a jeśli uwzględnić edycje Nordic Trophy (rozgrywany od 2006 roku) będzie to ósma edycja tego turnieju. Runda zasadnicza rozpocznie się 6 sierpnia 2013 roku, a zakończy 8 września 2013 roku. Runda play-off odbędzie się w dniach 19–22 grudnia 2013 roku w Berlinie.

European Trophy
2012 2014/2015
Miejsce finału

Berlin, Niemcy

Podium
Pierwsze miejsce

Finlandia JYP

Drugie miejsce

Szwecja Färjestad

Trzecie miejsce

Szwecja Luleå HF

Czwarta edycja różniła się jedynie miejscem rozegrania finału. Finałowe zawody odbędą się w O2 World Berlin i Wellblechpalast w Berlinie. Podobnie jak przed rokiem, zespoły zostały podzielone na cztery dywizje. Było to następstwo zmiany organizatora turnieju finałowego. Rozegranie zostanie 128 meczów fazy zasadniczej. W tym sezonie faza grupowa zakończy się w niespełna miesiąc, ponieważ organizatorzy doszli do wniosku, że nie warto przeciągać fazy grupowej przez cztery miesiące. W turnieju finałowym sześciu uczestników podzielonych zostało na dwie grupy po trzy zespoły z których zwycięzcy awansowali do meczu finałowego.

Mistrzem została fińska drużyna JYP, która w finale pokonała szwedzki Färjestad. Jest to ostatni sezon rozgrywek European Trophy. Od sezonu 2014/2015 w miejsce tych rozgrywek zajmie Hokejowa Liga Mistrzów.

Runda zasadnicza

edytuj

I etap rozgrywek odbędzie się w czterech dywizjach złożonych z ośmiu zespołów. W rozgrywkach grupowych drużyny grały systemem round rubin. Skład każdej z dywizji został ustalony według kryteriów geograficznych.

Dywizja Zachodnia Dywizja Północna Dywizja Południowa Dywizja Wschodnia

Tabela
Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/− = bilans bramek

     Drużyna awansowała do turnieju finałowego.

     Drużyna - gospodarz turnieju finałowego.

     Drużyna nie awansowała do turnieju finałowego.

Dywizja Zachodnia
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1   Färjestad 8 21 7 0 0 1 23 11 +12
2   Frölunda 8 16 5 0 1 2 32 17 +15
3   Jokerit 8 14 4 1 0 3 17 12 +5
4   Adler Mannheim 8 14 3 2 1 2 21 21 0
5   ZSC Lions 8 12 4 0 0 4 21 19 +2
6   ERC Ingolstadt 8 10 3 0 1 4 22 25 -3
7   EV Zug 8 5 1 1 0 6 14 30 -16
8   HIFK 8 4 1 0 1 6 16 31 -15
Dywizja Południowa
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1   JYP 8 19 6 0 1 1 30 19 +11
2   Slovan Bratysława 8 16 5 0 1 2 31 25 +6
3   Linköpings HC 8 16 5 0 1 2 27 22 +5
4   Sparta Praga 8 14 3 2 1 2 28 21 +7
5   HV71 8 11 3 1 0 4 28 25 +3
6   Vienna Capitals 8 9 2 1 1 4 23 24 -1
7   KalPa 8 7 2 0 1 5 17 28 -11
8   Piráti Chomutov 8 4 0 2 0 6 19 39 -20
Dywizja Północna
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1   Luleå 8 19 6 0 1 1 22 14 +8
2   EC Red Bull Salzburg 8 14 4 1 0 3 26 23 +3
3   HC Pilzno 1929 8 13 3 1 2 3 17 17 0
4   HC Kometa Brno 8 12 2 3 0 3 20 19 +1
5   Kärpät 8 12 4 0 0 4 19 21 -2
6   Hamburg Freezers 8 10 3 0 1 5 28 27 +1
7   Eisbären Berlin 8 10 3 0 1 5 21 25 -4
8   HC Czeskie Budziejowice 8 6 2 0 0 6 20 27 -7
Dywizja Wschodnia
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1   Djurgården 8 18 5 1 1 1 26 20 +6
2   TPS 8 13 3 1 2 2 23 22 +1
3   Brynäs 8 13 4 0 1 3 20 24 -4
4   Tappara 8 12 3 1 1 3 24 22 +2
5   HC Pardubice 8 12 3 1 1 3 22 20 +2
6   Fribourg-Gottéron 8 11 2 2 1 3 23 24 -1
7   Bílí tygři Liberec 8 9 3 0 0 5 26 27 -1
8   SC Bern 8 8 2 1 0 5 19 24 -5

Turniej finałowy

edytuj
 
O2 World
 
Wellblechpalast

Turniej finałowy znany jako Red Bulls Salute rozegrany zostanie w Berlinie w halach: Wellblechpalast, gdzie odbędzie się pierwszy dzień turnieju oraz w O2 World Berlin, gdzie odbędzie się pozostała część turnieju, w tym spotkanie finałowe. w dniach 19–22 grudnia 2013. Zmieniono format rozgrywania turnieju. Zmniejszono liczbę uczestników z poprzedniej 8 do 6 oraz wprowadzono fazę grupową w której zespoły został podzielone na dwie trzyzespołowe grupy[1]. Zwycięzcy grupy awansowali do finału rozgrywek, zaś pozostałe drużyn kończą udział w turnieju.

Wybór gospodarza

edytuj

W porównaniu do poprzednich edycji po raz pierwszy finałowa faza rozgrywek nie została rozegrana w Austrii, również lista miast gospodarzy została zmniejszona z dwóch do jednego. W ankiecie na Facebooku fanów rozgrywek najczęściej na organizatora finałowych rozgrywek wymieniano Berlin oraz Pardubice[2]. Ostatecznie gospodarzem wybrano stolicę Niemiec jako organizatora turnieju finałowego[3].

Faza grupowa

edytuj

9 września 2013 roku w hali O2 World Berlin odbyło się losowanie grup fazy grupowej turnieju finałowego[4]. Do grupy A przydzielono: Färjestad, Frölunda oraz zespół gospodarzy Eisbären Berlin, zaś do grupy B: Djurgården, Luleå oraz JYP.

Tabela

     Drużyna awansowała do finału.

     Drużyna nie awansowała finału.

Grupa A

M Z Zd Pd P G+ G- +/− Pkt
  Färjestad 2 6 2 0 0 0 9 2 +7
  Eisbären Berlin 2 3 1 0 0 1 4 7 -3
  Frölunda 2 0 0 0 0 2 5 9 -4

Grupa B

M Z Zd Pd P G+ G- +/− Pkt
  JYP 2 5 1 1 0 0 6 3 +3
  Luleå 2 4 1 0 1 0 6 5 +1
  Djurgården 2 0 0 0 0 2 3 7 -4

Wyniki

19 grudnia 2013 Djurgården   1:3   JYP Wellblechpalast, Berlin
19 grudnia 2013 Färjestad   5:2   Frölunda Wellblechpalast, Berlin
20 grudnia 2013 Luleå   2:3 pk.   JYP O2 World Berlin, Berlin
20 grudnia 2013 Eisbären Berlin   0:4   Färjestad O2 World Berlin, Berlin
21 grudnia 2013 Luleå   4:2   Djurgården O2 World Berlin, Berlin
21 grudnia 2013 Eisbären Berlin   4:3   Frölunda O2 World Berlin, Berlin

Finał

edytuj
22 grudnia 2013 Färjestad   1:2   JYP O2 World Berlin, Berlin

Klasyfikacje indywidualne

edytuj

Na podstawie oficjalnych statystyk European Trophy 2013[5].

  • Klasyfikacja strzelców:
  1.   Milan Bartovič (Slovan) – 8 goli
  2.   Morten Madsen (Hamburg) – 8 goli
  3.   Marcus Sörensen (Djurgården) – 7 goli
  • Klasyfikacja asystentów:
  1.   Niklas Olausson (Luleå) – 9 asyst
  2.   Mathis Olimb (Frölunda) – 9 asyst
  3.   Yanick Lehoux (Adler) – 8 asyst
  • Klasyfikacja kanadyjska:
  1.   Marcus Sörensen (Djurgården) – 13 punktów
  2.   Chad Kolarik (Linköping) – 12 punktów
  3.   Jani Tuppurainen (JYP) – 12 punktów
  • Klasyfikacja kanadyjska obrońców:
  1.   Martin Škoula (Slovan) – 8 punktów
  2.   Michal Sersen (Slovan) – 7 punktów
  3.   Sam Lofquist (Djurgården) – 7 punktów
  • Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy:
  1.   Leland Irving (Jokerit) – 97,35%
  2.   Danny Taylor (Färjestad) – 96,89%
  3.   Matěj Machovský (Pilzno) – 95,76%
  • Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy:
  1.   Leland Irving (Jokerit) – 0,75
  2.   Danny Taylor (Färjestad) – 0,83
  3.   Joonas Korpisalo (Jokerit) – 1,01
Klasyfikacja European Star Award

W cyklu European Trophy wprowadzono punktację, której podstawą są nagrody dla trzech najlepszych zawodników przyznawane w każdym meczu turnieju. Zawodnik uznany pierwszą gwiazdą spotkania otrzymuje trzy punkty, druga gwiazda meczu – dwa punkty, a trzecia gwiazda meczu – jeden punkt. Suma punktów przedstawia klasyfikację European Star Award.

  1.   Mika Pyörälä (Kärpät) – 12
  2.   Tuomas Tarkki (JYP) – 12
  3.   Matt Zaba (Vienna) – 10

Przypisy

edytuj
  1. Road to Berlin – the new finals format. europeantrophy.com. [dostęp 2013-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-23)]. (ang.).
  2. Se connecter à Facebook | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2017-12-02] (fr.).
  3. European Trophy Finalturnier erstmals in Deutschland – Red Bulls Salute 2013 findet in Berlin statt. sportreport.biz. [dostęp 2013-05-17]. (niem.).
  4. The draw for Red Bulls Salute is complete!. europeantrophy.com. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)]. (ang.).
  5. GENERAL STATS 2013. europeantrophy.com. [dostęp 2013-12-23]. (ang.).

Bibliografia

edytuj