Excelsior Welbike
Excelsior Welbike – motocykl wojskowy konstrukcji brytyjskiej z okresu II wojny światowej. Przeznaczony do użytku w wojskach powietrznodesantowych.
| ||
| ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Wielka Brytania
| |
| Producent | Excelsior Motor Company | |
| Typ pojazdu | motocykl wojskowy | |
| Trakcja | kołowa | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Prototypy | 1942 | |
| Produkcja | 1942-1945 1945-1954 (rynek cywilny) | |
| Egzemplarze | 3853 + (23 200 po wojnie na rynek cywilny) | |
| Dane techniczne | ||
| Silnik | gaźnikowy, 1-cylindrowy, dwusuwowy, poj. skokowa 98 cm³ | |
| Transmisja | mechaniczna | |
| Poj. zb. paliwa | 3,7 l | |
| Długość | 132,1 cm | |
| Szerokość | 55,9 cm | |
| Wysokość | 78,1 cm | |
| Masa | 32 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość | 50 km/h | |
| Zasięg | 150 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
Wielka Brytania,  Polska
| ||
Spis treści
HistoriaEdytuj
Na początku 1942 roku, podpułkownik armii brytyjskiej J.R.V Dolphin skonstruował miniaturowy motocykl przeznaczony do użytku podczas desantów powietrznych. Prace nad projektem prowadził w mieście Welwyn, którego nazwa stała się częścią nazwy pojazdu. Przeszedł on pozytywnie próby poligonowe i został skierowany do masowej produkcji w zakładach Excelsior. Produkcja odbywała się w latach 1942-1945. Wyprodukowano 3853 motocykli w dwóch seriach Mk. 1 i Mk. 2. Różniły się one drobnymi detalami. Po wojnie do roku 1954 produkowano motocykle na rynek cywilny.
KonstrukcjaEdytuj
Welbike posiadał bardzo prostą konstrukcję. Składał się z ramy zbudowanej z rur stalowych, małych kół oraz prostego dwusuwowego silnika Villiers Junior o pojemności skokowej 98 cm³. Pojazd był składany, poprzez odłączenie kierownicy i siodełka. Po złożeniu, mieścił się w cylindrycznym pojemniku desantowym o średnicy 36 cm.
SłużbaEdytuj
Motocykle Welbike były masowo używane w brytyjskich oddziałach powietrznodesantowych. Używano ich także w polskiej 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Najliczniej pojazdów użyto w trakcie operacji Market Garden, a także w zrzutach tajnych agentów brytyjskich na Dalekim Wschodzie.
BibliografiaEdytuj
- Andrzej Zasieczny: Broń Wojska Polskiego 1939-1945. Wojska Lądowe. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2006, s. 101. ISBN 83-7020-354-X.