Feliks Rokicki (lekkoatleta)
Feliks Zygmunt Rokicki ps. „Lubicz” (ur. 19 maja 1895 w Warszawie, zm. 1 lipca 1983 tamże) – polski lekkoatleta, skoczek wzwyż, porucznik.
| Data i miejsce urodzenia |
19 maja 1895 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 lipca 1983 | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| |||||||
_(gr%C3%B3b).JPG)
Życiorys edytuj
Urodził się 19 maja 1895 w Warszawie, w rodzinie Andrzeja i Marianny z Szymańskich[1].
Podczas rozegranych w 1924 Warszawie mistrzostw Polski seniorów, jako zawodnik klubu Sokół Warszawa, zdobył brązowy medal w skoku wzwyż uzyskując 1,615 m.
Był oficerem Policji Państwowej (był m.in. referentem do spraw sportu Komendy Głównej Policji), w 1939 roku uczestniczył w obronie Warszawy. Podczas II wojny światowej działa w Związku Walki Zbrojnej oraz Państwowym Korpusie Bezpieczeństwa. Uczestnik powstania warszawskiego. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 29A-5-16).
Rekordy życiowe edytuj
- Skok wzwyż – 1,68 (9 września 1923, Toruń)[2]
Przypisy edytuj
- ↑ Powstańcze biogramy ↓.
- ↑ Henryk Gąszczak: Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej lata 1920-2007: mwzwyż. pzla.pl/histor. [dostęp 2012-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 marca 2014)]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 124, 362. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 184. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Feliks Zygmunt Rokicki. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2021-03-15].