Fort-Mardyck (flam. Fort-Mardijk) to miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord. Rozciąga się na obszarze ponad 140 ha między zachodnim a wschodnim portem Dunkierki.

Fort-Mardyck
miejscowość i gmina
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Francja

Region

 Hauts-de-France

Departament

Nord

Okręg

Dunkierka

Kod INSEE

59248

Powierzchnia

1,41 km²

Wysokość

2 – 9 m n.p.m.

Populacja (2006)
• liczba ludności


3586[1]

• gęstość

2 543 os./km²

Kod pocztowy

59430

Położenie na mapie Nord
Mapa konturowa Nord, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Fort-Mardyck”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Fort-Mardyck”
Położenie na mapie regionu Hauts-de-France
Mapa konturowa regionu Hauts-de-France, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Fort-Mardyck”
Ziemia51°02′N 2°18′E/51,033333 2,300000
Strona internetowa

Według danych na rok 2006 gminę zamieszkiwały 3586 osoby,[1] a gęstość zaludnienia wynosiła 2543 osób/km². Wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Fort-Mardyck plasuje się na 926. miejscu względem powierzchni.

Historia

edytuj
 
Mapa fortu Mardyck i oblężenia w 1646, z atlasu van Loona

Fort w Mardyck (czasem też: Mardic) został zbudowany w 1622 przez architekta Jeana Gamela dla Hiszpanów, którzy ówcześnie znajdowali się w posiadaniu Flandrii. Duża forteca (700 x 900 m) zbudowana na brzegu Morza Północnego miała za zadanie ochronę portu zachodniego Dunkierki. Każda próba zdobycia Dunkierki wymagała uprzedniego zdobycia fortu, który był kilkakrotnie zdobywany i tracony przez Francuzów między 1644 a 1658 aż do bitwy na wydmach, wygranej 14 czerwca 1658 przez marszałka Turenne przeciwko wojskom hiszpańskim dowodzonym przez Wielkiego Kondeusza i Don Juana de Austrię. Następnie fort wraz z Dunkierką został przekazany sprzymierzonym z Francją Anglikom.

Po śmierci Cromwella, po ponad czteroletnim panowaniu angielskim, szukający pieniędzy Karol II Stuart sprzedał Francji za pięć milionów liwrów Dunkierkę i Fort-Mardyck w 1662.[2] Następnie Ludwik XIV nakazał zniszczenie fortu. Jean-Baptiste Colbert zdecydował o ustanowieniu kolonii rybackiej na wolnym terenie. Wioska rozwinęła się dzięki wyprawom na łowiska w pobliżu Islandii.

Dekret cesarski z 12 lutego 1867 ustanowił Fort-Mardyck niezależną jednostką administracyjną i potwierdził przywileje rybackie. W 1930 mieszkańcy poprosili o zniesienie przywileju, który uniemożliwiał budowę nowych sklepów i budynków. Specjalny status Fort-Mardyck został zniesiony jednak przez Zgromadzenie Narodowe dopiero 31 lipca 1962.

Demografia

edytuj

Dane demograficzne na podstawie danych INSEE.[3]

Liczba ludności Fort-Mardyck w latach 1962-2006
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006
 3252  4007 4802 4229 4074 3770 3586

Przypisy

edytuj
  1. a b INSEE: Recensement de la population 2006. [dostęp 2009-11-22]. (fr.).
  2. Pierre Gaxotte: Ludwik XIV. Warszawa: PIW, 1984, s. 79. ISBN 83-06-01050-7.
  3. INSEE: Commune: Fort-Mardyck (59248). [dostęp 2009-11-24]. (fr.).

Bibliografia

edytuj