François Dominique de Barberie de Saint-Contest

François Dominique de Barberie de Saint-Contest
Data urodzenia	26 stycznia 1701
Data śmierci	24 lipca 1754
	Sekretarz spraw zagranicznych Francji
Okres	od 1751; do 1754
Poprzednik	Louis Philogène Brûlart de Sillery
Następca	Antoine Louis Rouillé

François Dominique Barberie, markiz de Saint-Contest (ur. 26 stycznia 1701, zm. 24 lipca 1754) – francuski polityk i dyplomata; od 11 września 1751 do 24 lipca 1754 pełnił funkcję sekretarza spraw zagranicznych.

Kariera urzędnicza

Pochodził ze starego normańskiego rodu arystokratycznego. Jego ojcem był radca stanu i dyplomata Dominique-Claude Barberie de Saint-Contest (1668-1730). Dzięki wpływom ojca François Dominique został 21 listopada 1721 roku adwokatem królewskim w Châtelet de Paris, następnie radcą parlamentu paryskiego (1724), starszym radcą (conseiller maître des requêtes ordinaire de l’hôtel-de-Ville – w 1728), intendentem Béarn (1737), Caen (1739) i Dijon (1740-1749).

Za jego intendentury w Dijon powstała droga łącząca Auxerre, Noyers i Montbard przez Vermenton, Avalon i Semur-en-Auxois.

Kariera Dyplomaty

15 lipca 1749 roku został ambasadorem w Szwajcarii i razem z de Champeaux, rezydentem francuskim w Genewie miał przedyskutować ze Szwajcarami sporne kwestie terytorialne dotyczące rejonu Gex między Genewą a Francją.

Zimą 1749 roku mianowany ambasadorem w Holandii. Do Hagi dotarł we wrześniu 1750 roku. Jako ambasador okazał się jednak nieudolny i podatny na wpływy i opinie innych; pozwalał by ambasador francuski w Wenecji François-Joachim de Pierre de Bernis podejmował za niego większość decyzji i swobodnie wyznaczał kierunek prowadzonej „holenderskiej” polityki Królestwa Francji.

Sekretarz spraw zagranicznych

Dość szybko zakończył misję w Hadze, ponieważ w 1752 roku madame de Pompadour wymogła na Ludwiku XV uczynienie Saint-Contesta sekretarzem spraw zagranicznych (tzn. MSZ).

Jako MSZ Saint-Contest pracował nad sojuszem Francji, Hiszpanii, Danii, Szwecji i Turcji przeciw Austrii, Rosji i W. Brytanii. Wydaje się, że mózgami projektu byli raczej Pompadour, marszałek de Noailles i markiz de Saint-Severin, od których Saint-Contest był mocno uzależniony. Był zdecydowanym pacyfistą. Zbliżająca się wojna (wojna siedmioletnia 1756-1763) przerażała go.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

[1]
Biographie universelle, ancienne et moderne, ou Histoire, par ordre alphabétique, de la vie publique et privée de tous les hommes qui se sont fait remarquer par leurs écrits, leurs actions, leurs talents, leurs vertus ou leurs crimes, [...], De Joseph Fr Michaud, Louis Gabriel Michaud, Paris, 1825, t.38, p. 534-536
Biographie universelle ancienne et moderne : histoire par ordre alphabétique de la vie publique et privée de tous les hommes... / publiée sous la direction de M. Michaud, Paris, tome 37, p. 265-
Table ou Abrégé des cent trente-cinq volumes de la Gazette de France depuis son commencement en 1631 jusqu’à la fin de l’année 1765, Paris, 1766, tome 1.
Amédée Renée, Histoire des Français Paris 1842, s. 60 [2]