Wikipedia

Franz Sobtzick

Franz Sobtzick (ur. 1832[1] – zm. 2 lutego 1905 r.) – raciborski przemysłowiec.

W 1852 Franz Sobtzick, prowadząc piekarnię i ciastkarnię swojego ojca – Feliksa, otworzył przy ulicy Nowej pierwszą cukiernię w mieście. Przekształcił zakład rzemieślniczy ojca w nowoczesne przedsiębiorstwo. W 1868 wykupił działki o powierzchni ok. 1,5 ha, mieszczące się między dzisiejszą ulicą Batorego, Środkową, Nowomiejską, Podwalem i pl. Mostowym[2][3][4][5]. Na tym obszarze powstała pierwsza na Śląsku fabryka czekolady napędzana parą wodną. Po śmierci Franza, pod koniec lat 20. XX wieku zmieniono nazwę zakładu na Sobtzick’s Roka-Werke (pol. Zakłady Roka Sobtzicka)[2][5][6][7].

23 listopada 1899 odkupił od wdowy o nazwisku Samoje dom przy obecnej ulicy Drzymały 32. Franz przebudował postawiony kilkanaście lat wcześniej budynek na swoją reprezentacyjną siedzibę, zwaną Sobtzick-Villa (pol. Willą Sobtzicków). Willa miała dwie kondygnacje, była bogato zdobiona architektoniczne. Płaski dach zdobiła balustrada. Na piętrze urządzono salę balowo-koncertową, a do willi przylegał ogród zimowy i mały park[2][8][9].

W 1881 Franz wybudował podobną fabrykę we Wrocławiu, a w 1904 filię w Monachium[2][6][7]. Jego sklepy firmowe działały w takich miastach jak Monachium, Berlin i Gdańsk[2][6]. Franz, dbając o swoich pracowników, niedaleko fabryki wybudował, w tym samym stylu co fabryka, osiedle domów mieszkalnych[2][5][6][7]. Kompleks ten nazywany był Sobtzickhof (pol. Dwór Sobtzicka) i mieścił się przy dzisiejszej ulicy Czekoladowej[2][6].

Franz Sobtzick ze względu na swoją pozycję społeczną został radnym[6]. W 1882 został mianowany królewskim dostawcą dworu przez cesarza niemieckiego Wilhelma I. Natomiast w 1901 cesarz nadał mu tytuł radcy komercyjnego. Zmarł 2 lutego 1905, a firmę przejęli synowie: Franz i Herman[2][6].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Paweł Newerla, Sobtzick (rodzina), w: Raciborzanie tysiąclecia. Słownik biograficzny (pod redakcją Katarzyny Gruchot, Grzegorza Wawrocznego), Racibórz 2002, s. 149
  2. ↑ a b c d e f g h Paweł Newerla: Sobtzick. www.nowiny.pl, 9 maja 2005. [dostęp 2011-01-03]. (pol.).
  3. ↑ Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 268.
  4. ↑ Paweł Newerla. Rozwój przemysłu na ziemi raciborskiej do 1945 r.. „Ziemia Raciborska”. s. 4. 
  5. ↑ a b c Paweł Newerla: Obrazy z dziejów przemysłu Raciborza. www.naszraciborz.pl, 27 września 2010. [dostęp 2011-01-03]. (pol.).
  6. ↑ a b c d e f g Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 269.
  7. ↑ a b c Paweł Newerla. Rozwój przemysłu na ziemi raciborskiej do 1945 r.. „Ziemia Raciborska”. s. 5. 
  8. ↑ Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007, s. 68. ISBN 978-83-89802-36-1.
  9. ↑ Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. s. 228.

Bibliografia edytuj

  • Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008. ISBN 978-83-89802-73-6. (pol.).
  • Paweł Newerla: Obrazy z dziejów przemysłu Raciborza. www.naszraciborz.pl, 27 września 2010. [dostęp 2011-01-03]. (pol.).
  • Paweł Newerla: Sobtzick. www.nowiny.pl, 9 maja 2005. [dostęp 2011-01-03]. (pol.).
  • Paweł Newerla. Rozwój przemysłu na ziemi raciborskiej do 1945 r.. „Ziemia Raciborska”. Listopad 2000 Rok III nr 8-11 (26-29), 2000. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW. ISSN 1505-9235. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franz_Sobtzick&oldid=66867368”