Fritz Chotzen (ur. 7 czerwca 1871 w Głuchołazach[1], zm. 15 września 1937) – niemiecki lekarz psychiatra. Jako jeden z pierwszych opisał zespół wad wrodzonych, znany dziś jako zespół Sæthrego-Chotzena.

Fritz Chotzen
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1871
Głuchołazy

Data śmierci

15 września 1937

Miejsce spoczynku

Nowy Cmentarz Żydowski we Wrocławiu

Zawód, zajęcie

lekarz psychiatra

Alma Mater

Uniwersytewt w Monachium

Życiorys

edytuj

Był synem lekarza[2]. Ukończył gimnazjum w Opolu w 1888 roku[3]. Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Monachijskim, tytuł doktora otrzymał w 1896 roku[4] na podstawie rozprawy Ueber die Prognose der Extrauteringravidität und die Bedeutung des Sectionsmaterials für dieselbe. Od 1898 asystent w miejskim zakładzie psychiatrycznym (Städtische Heilanstalt für Nerven- und Gemütskranke), mieszczącym się przy Einbaumstraße 25 we Wrocławiu. W 1899 został ordynatorem (Oberarzt), a po śmierci dyrektora zakładu Ernsta Hahna zastępcą i od 1928 dyrektorem zakładu[5]. W 1933 roku z powodu żydowskiego pochodzenia stracił posadę[6]. Zmarł w 1937. Pochowany jest na Nowym Cmentarzu Żydowskim we Wrocławiu[7].

Wybrane prace

edytuj
  • Ueber die Prognose der Extrauteringravidität und die Bedeutung des Sectionsmaterials für dieselbe. Münchner Medizinische Wochenschrift 43, ss. 538; 570, 1896
  • Zur Kenntniss der polyneuritischen Psychose. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 59, ss. 498-534, 1902
  • Mischzustände bei Epilepsie und Alkoholismus. Centralblatt für Nervenheilkunde und Psychiatrie 29, ss. 129-139, 1906
  • Beitrag zur Beurteilung der differential-diagnostischen Verwertbarkeit der Lumbalpunktion. Centralblatt für Nervenheilkunde und Psychiatrie 31, ss. 295; 330, 1908
  • Ueber Intelligenzprüfungen an Kindern nach der Methode von Binet und Simon. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 30, ss. 816, 1913
  • Atypische Paralyse oder Lues cerebri. Berliner klinische Wochenschrift 50, s. 137, 1913
  • Ueber eine Häufung tödlich verlaufener Inanitionspsychosen (pellagröse Psychosen?). Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 77, s. 669, 1926
  • Zur Pathologie des Hilfsschulkindes. Zeitschrift für Kinderforschung 37, ss. 588-652, 1930
  • Einführung in die Kenntnis der geistigen Schwächezustände der Hilfsschüler” W: Handbuch des Hilfsschulwissens. Marhold, 1931
  • Eine eigenartige familiäre Entwicklungstörung; Akrocephalosyndaktylie, Dysostosis craniofacialis und Hypertelorismus. Monatsschrift Kinderheilkunde 55, ss. 97-122, 1932
  • Ein lehrreicher Fall von Exhibitionismus. Ärztliche Sachverständigen Zeitung 38, ss. 1-7, 1932

Przypisy

edytuj
  1. Amtliches Verzeichnis des Personals der Lehrer, Beamten und Studierenden an der königlich bayerischen Ludwig-Maximilians-Universität zu München
  2. Deutsche Biographische Enzyklopädie Bd. 2 s. 329
  3. Verzeichnis ehemaliger Schüler des Oppelner Gymnasiums. Patschek, 1926 s. 7
  4. Jahresverzeichnis der deutschen Hochschulschriften. Leipzig: Verlag des Börsenvereins der Deutschen Buchhändler, 1896 s. 219
  5. Kreuter A. Deutschsprachige Neurologen und Psychiater: ein biographisch-bibliographisches Lexikon von den Vorläufern bis zur Mitte des 20. Jahrhunderts, Band 1. Saur, 1996 s. 223
  6. Michael Sachs. Historisches Ärztelexikon für Schlesien: Biographisch-bibliographisches Lexikon schlesischer Ärzte und Wundärzte. Bd. 1. Wunstorf: Scholl, 1997 ISBN 3-925255-03-6 ss. 203-204
  7. Cosel Friedhof