Gōtoku-ji

Gōtoku-ji
豪徳寺
	; Gōtoku-ji
Państwo	Japonia
Miejscowość	Tokio
Typ budynku	świątynia
Ukończenie budowy	1480
	Położenie na mapie Tokio Gōtoku-ji
	Położenie na mapie Japonii Gōtoku-ji
	Położenie na mapie prefektury Tokio Gōtoku-ji
	35°38′55,58″N 139°38′50,70″E/35,648772 139,647417
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Gōtoku-ji (jap. 豪徳寺) – świątynia buddyjska szkoły sōtō w Tokio (okręg specjalny Setagaya), w Japonii^[a]. W tej niewielkiej świątyni zaczęła się historia popularnego, „przynoszącego szczęście” białego kota maneki-neko^[1].

Historia

Świątynia powstała w 1480^[1]. Według legendy, daimyō Naotaka Ii spotkał w tym miejscu białego kota, który machał do niego łapką, zapraszając Ii do świątyni. Ii, zdziwiony niezwykłym zachowaniem kota, wszedł za nim do wnętrza świątyni i w tym momencie w miejsce, w którym stał wcześniej uderzył piorun. Z wdzięczności za uratowanie mu życia, daimyō znacznie rozbudował i ozdobił świątynię.

Ten legendarny kot stał się pierwowzorem figurki popularnego maneki-neko, a Gōtoku-ji było pierwszym miejscem, gdzie zaczęto wytwarzać figurki „kota przynoszącego szczęście” i gdzie uznano go za wcielenie bogini miłosierdzia Kannon^[2].

Dzisiaj na terenie świątyni znajduje się ponad tysiąc figurek maneki-neko różnych wielkości. Zgodnie z tradycją ustawili je tutaj ludzie, którym pomógł on spełnić życzenia. Wiszą tutaj także setki tabliczek ema, na których widnieje wizerunek białego kota i gdzie napisane są życzenia, które ma on pomóc spełnić^[2]. Znajduje się tu także grób Naotaki Ii.

Galeria

Trzypiętrowa pagoda
Maneki-neko w świątyni
Maneki-neko
Tabliczki wotywne ema
Grób Naotakiego Ii

Uwagi

↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja (shintō), a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera, -ji). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.

Przypisy

↑ ^a ^b Exploring Old Tokyo: Gōtokuji: Temple with most cats in Tokyo (ang.), dostęp 18.02.2021
↑ ^a ^b Dig Japan!: Gotoku-ji and the Story of the Maneki Neko (ang.), dostęp: 18.02.2021. [dostęp 2021-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-21)].

[1] W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja (shintō), a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera, -ji). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.

[Japonia-2] Exploring Old Tokyo: Gōtokuji: Temple with most cats in Tokyo (ang.), dostęp 18.02.2021

[Y-3] Dig Japan!: Gotoku-ji and the Story of the Maneki Neko (ang.), dostęp: 18.02.2021. [dostęp 2021-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-21)].

[a]

[1]

[2]