Gilbert Mokoki

kongijski polityk i wojskowy, od 2021 roku minister zdrowia i ochrony ludności

Gilbert Mokoki (ur. 28 sierpnia 1949 w Djémba-Rivière, Impfondo[1]) – kongijski polityk i wojskowy, od 2021 roku minister zdrowia i ochrony ludności. Od 2003 do 2011 roku był generałem Żandarmerii Narodowej Republiki Konga. W latach 1991–1993 był dowódcą Wywiadu Wojskowego Sztabu Generalnego Armii Ludowej Republiki Konga, a następnie dyrektorem Organizacji, Mobilizacji i Rezerwy Sztabu Generalnego.

Gilbert Mokoki
Ilustracja
Gilbert Mokoki w 2017 roku
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1949
Djémba-Rivière

Minister zdrowia i ludności
Okres

od 15 maja 2021

Przynależność polityczna

Kongijska Partia Pracy

Poprzednik

Jacqueline Mikolo

Minister specjalnych stref ekonomicznych
Okres

od 22 sierpnia 2017
do 15 maja 2021

Przynależność polityczna

Kongijska Partia Pracy

Poprzednik

Alain Akouala Atipault

Następca

Émile Ouosso

Minister transportu, lotnictwa cywilnego i marynarki handlowej
Okres

od 4 maja 2016
do 22 sierpnia 2017

Przynależność polityczna

Kongijska Partia Pracy

Poprzednik

Rodolphe Adada

Następca

Fidèle Dimou

Minister służby cywilnej i reformy państwa
Okres

od 10 sierpnia 2015
do 4 maja 2016

Przynależność polityczna

Kongijska Partia Pracy

Poprzednik

Guy Brice Parfait Kolélas

Następca

Angel Bininga

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Kongijski Zasługi

Gilber Mokoki
Ilustracja
Generał dywizji Generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1949
Djémba-Rivière

Przebieg służby
Lata służby

1971–2011

Siły zbrojne

Siły Zbrojne Republiki Konga

Formacja

Kongijskie Wojska Lądowe, Kongijska Żandarmeria Narodowa

Stanowiska

Generał Żandarmerii Narodowej, Dowódca Kongijskich Wojsk Lądowych

Główne wojny i bitwy

Wojna domowa w Republice Konga

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Kongijski Zasługi

W latach 2012–2015 był ministrem-delegatem ds. gospodarki rzecznej, od 2016 do 2017 roku był ministrem służby cywilnej i reformy państwa, a następnie do 2021 roku ministrem specjalnych stref ekonomicznych.

Wykształcenie i służba wojskowa

edytuj

Szkolił się w Technikum Artyleryjskim w Tchendjo w Chinach[1]. W 1971 roku został oficerem Narodowej Armii Ludowej Republiki Konga[1]. Studiował Wyższej Szkole Wojskowej w Szarszal w Algierii, Akademii Wojskowej w Leningradzie, Amerykańskim Centrum Studiów Strategicznych oraz w Institut des hautes études de Défense nationale[1]. Uzyskał tytuł magistra nauk wojskowych[2]. Był dowódcą baterii dział przeciwlotniczych oraz dowódcą plutonu piechoty[2]. Uzyskał także dyplom spadochroniarza[2].

Był dowódcą ośrodka szkoleniowego batalionu powietrznodesantowego, dowódcą korpusu artylerii, a także głównym dyrektorem Wywiadu Wojskowego[2]. Od 1991 do 1993 roku był dowódcą Wywiadu Wojskowego Sztabu Generalnego Armii Ludowej[2]. Następnie był dyrektorem Organizacji, Mobilizacji i Rezerwy Sztabu Generalnego[2]. W 1998 został mianowany generałem brygady[2]. Od końca lat 90. do 2003 roku pracował jako dowódca kongijskich wojsk lądowych (fr. armée de terre)[3]. W 2003 roku mianowano go generałem Żandarmerii Narodowej[2]. W sierpniu 2004 roku awansowano go do stopnia generała dywizji[2]. Był odpowiedzialny za wprowadzenie porozumienia z Frédériciem Bintsamou, przywódcą grupy bojowników Ninja[3]. W czerwcu 2011 roku zakończył pełnienie służby jako generał Żandarmerii Narodowej[3]. Na stanowisku zastąpił go Paul Victor Moigny[4].

Działalność polityczna

edytuj

25 września 2012 roku został mianowany ministrem-delegatem ds. żeglownych dróg wodnych i gospodarki rzecznej przy Ministrze Transportu, Lotnictwa Cywilnego i Marynarki Handlowej[2][5]. 10 sierpnia 2015 roku został powołany na stanowisko ministra służby cywilnej i reformy państwa zastępując na tej funkcji Guya Brice Parfait Kolélasa[6][7]. 30 kwietnia 2016 roku zastąpił Rodolphe Adada na funkcji Ministra Transportu, Lotnictwa Cywilnego i Marynarki Handlowej[8]. 4 maja objął tekę ministerialną[9]. Na funkcji ministra służby cywilnej zastąpił go Angel Bininga. Po zaprzysiężeniu drugiego rządu Clémenta Mouamby, 22 sierpnia 2017 roku został mianowany ministrem specjalnych stref ekonomicznych[10][11]. Na funkcji ministra transportu zastąpił go Fidèle Dimou[10].

21 maja 2021 roku wszedł w skład pierwszego rządu Anatole Collinet Makosso jako minister zdrowia i ludności zastępując na tej funkcji Jacqueline Mikolo[12]. Po zaprzysiężeniu nowego rządu, we wrześniu 2022 roku pozostał na stanowisku ministra zdrowia[13].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

Odznaczenia państwowe

edytuj

Odznaczenia okolicznościowe

edytuj
  • Medal 20-lecia Narodowej Armii Ludowej (Kongo)[1]
  • Medal 25-lecia Rewolucyjnych Sił Zbrojnych (Kuba)[1]

Życie prywatne

edytuj

Jest żonaty, para ma troje dzieci[14].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k Le Ministre [online], Ministere de la Sante et de la Population [dostęp 2023-03-06] (fr.).
  2. a b c d e f g h i j Bruno Okokana, Gouvernement: deux chefs militaires de haut rang nommés ministres [online], brazzaville-adiac.com, 26 września 2012 [zarchiwizowane z adresu].
  3. a b c John Frank Clark, Samuel Decalo, Historical Dictionary of Republic of the Congo, Scarecrow Press, 2012, s. 288, ISBN 978-0-8108-4919-8 [dostęp 2023-03-06] (ang.).
  4. Congo: nominations à la tête de l'armée et de la gendarmerie [online], french.peopledaily.com, 29 października 2012 [dostęp 2023-03-06].
  5. Remaniement ministériel au Congo-Brazzaville [online], RFI, 26 września 2012 [dostęp 2023-03-06] (fr.).
  6. Remaniement au Congo-Brazzaville : deux ministres opposés à la modification constitutionnelle exclus – Jeune Afrique [online], JeuneAfrique.com, 11 sierpnia 2015 [dostęp 2023-03-06] (fr.).
  7. Congo: liste du nouveau gouvernement [online], LaLibre.be, 11 sierpnia 2015 [dostęp 2023-03-06] (fr.).
  8. Firmin Oyé, Congo-Brazzaville: Transports et aviation civile - Gilbert Mokoki sollicite la compétence de ses collaborateurs pour relever le défi [online], fr.allafrica.com, 5 maja 2016.
  9. Firmin Oye, Transports et aviation civile: Gilbert Mokoki sollicite la compétence de ses collaborateurs pour relever le défi [online], adiac-congo.com, 5 maja 2016 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu].
  10. a b Congo-Brazzaville : ce qu’il faut retenir du gouvernement Clément Mouamba 2 [online], JeuneAfrique.com, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-01] (fr.).
  11. Liste des membres du nouveau gouvernement congolais - Apanews.net [online], apanews.net, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu].
  12. Ministère de la Santé: Gilbert Mokoki installé dans ses fonctions [online], adiac-congo.com, 22 maja 2021 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu].
  13. Oliviera Casina, Congo : autour d’Anatole Collinet Makosso, un gouvernement retouché plus que remanié – Jeune Afrique [online], Jeune Afrique, 26 września 2022 [dostęp 2023-03-05] (fr.).
  14. Nathanaël Mbou Ngouaka, Portrait du ministre Gilbert Mokoki [online], Télé Congo, 27 września 2012 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu] (fr.).