Global Ecovillage Network

Global Ecovillage Networkstowarzyszenie zrzeszające ludzi i wspólnoty (ekowioski), promujące życie „więcej niż zrównoważone” ("sustainable plus") poprzez odbudowę stanu gleby i dawanie naturalnemu środowisku więcej, niż się z niego zabiera. Członkowie sieci dzielą się pomysłami, informacjami, technologią tworząc wymianę kulturalną i edukacyjną.

Global Ecovillage Network
Państwo

 brak flagi

brak państwa
Data założenia

1995

Profil działalności

ekowioski

Zasięg

globalny

Prezydent

Kosha Anja Joubert

brak współrzędnych
Strona internetowa

Historia edytuj

W 1990 Hildur i Ross Jackson z Danii założyli fundację Gaia Trust[1], która następnie zleciła badania i napisanie raportu dotyczącego zrównoważonych wspólnot na świecie Robertowi Gilmanowi i jego żonie Dianie Gilman. Raport, zatytułowany Ecovillages and Sustainable Communities, ukazał się w 1991. Stwierdzał, że istnieje wiele ciekawych projektów ekowiosek, ale żadna nie realizuje jeszcze swojego pełnego potencjału. Jako zbiorowość jednak projekty te składają się na wizję innej kultury i stylu życia, który można rozwijać w przyszłości.

W 1991 Gaia Trust zorganizował w Danii spotkanie przedstawicieli wspólnot ekologicznych w celu omówienia strategii dalszego rozwoju koncepcji ekowioski. Doprowadziło to do powstania organizacji Global Ecovillage Network (GEN). W 1994 GEN zaczął działać nieformalnie[1], uruchomiono serwis informacyjny Ecovillage Information Service. Pierwszymi członkami byli: wspólnota Findhorn ze Szkocji, The Farm z Tennessee; Lebensgarten z Niemiec, ekowioska Crystal Waters z Australii, Ecoville z St. Petersburga w Rosji, Gyurufu z Węgier, The Ladakh Project z Indii, The Manitou Institute z Kolorado oraz Danish Association of Sustainable Communities[1][2].

W 1995 w ekowiosce Findhorn w Szkocji miała miejsce pierwsza międzynarodowa konferencja członków ekowiosek, zatytułowana "Ecovillages and Sustainable Communities for the 21st Century". Po konferencji, która zgromadziła 400 uczestników, a ok. 300 dalszym chętnym trzeba było odmówić możliwości udziału z powodu braku miejsc[3][2], ruch nabrał impetu. Połączono w sieć informacyjną wiele inicjatyw ekowiosek, które dotąd działały samotnie. Gaia Trust zgodził się sfinansować pierwsze pięć lat działalności sieci[4]. W czasie konferencji ustalono też oddziały organizacji: amerykański z siedzibą w The Farm, europejski i afrykański z siedzibą w Lebensgarten, zaś azjatycko-oceaniczny w Crystal Waters, z główną siedzibą w Danii[1][2].

W czerwcu 1996 GEN został zaproszony do Istambułu na konferencję ONZ pt. “Conference on Human Settlements”[2]. W 1998 ONZ wyróżnił pierwsze ekowioski na liście 100 Najlepszych Praktyk (“Best Practices”), jako wzorce zrównoważonego stylu życia. GEN zaczął oferować kursy projektowania wiosek “Village Design”, zaś na terenie The Farm założono Ecovillage Training Center[1]. W roku 2000 GEN miał 100 członków (osób, instytucji i ekowiosek) w Europie i Afryce, 80 w Oceanii, a na terenie Ameryk wyróżniono setki osad, za małych jeszcze, by uznać je za ekowioski. Na terenie południowej Azji GEN był w kontakcie z 40 ekowioskami, dodał też do swojej sieci ruch Sarvodaya z 10000 wiosek w Sri Lance[1].

W 2001 GEN uzyskał status konsultanta w Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ. GEN nie ma procedury weryfikacji i selekcji ekowiosek lub potencjalnych członków organizacji. Oferuje za to narzędzie do określenia stopnia zrównoważonego rozwoju, jaki został osiągnięty przez ekowioskę (A Community Sustainability Assessment tool)[5].

Członkowie edytuj

Sieć zrzesza różne rodzaje zrównoważonych osad i ekowiosek[6]:

Organizacje partnerskie edytuj

Do organizacji współpracujących z GEN należą[10]:

  • Gaia Trust
  • Gaia Education
  • Living Routes – założona przez GEN organizacja edukacyjna oferująca w wielu krajach programy studiów w dziedzinie zrównoważonego rozwoju, akredytowana przez University of Massachusetts Amherst[1]
  • Ecovillages Newsletter
  • Permaculture Magazine
  • Fellowship for Intentional Community

Cele edytuj

Global Ecovillage Network ma na celu „wspieranie i zachęcanie ewolucji zrównoważonych osad na całym świecie” ("to support and encourage the evolution of sustainable settlements across the world"), i realizuje te cele poprzez:

  • wewnętrzne i zewnętrzne serwisy komunikacyjne; ułatwianie przepływu i wymiany informacji o ekowioskach i terenach pokazowych;
  • wspólne działania i koordynacja projektów w dziedzinach związanych ze zrównoważonymi osadami, oraz
  • współpracę i partnerstwo w skali światowej (UN Best Practices, Phare, European Youth For Action (EYFA), ECOSOC).

GEN jest członkiem założycielem EcoEarth Alliance wraz z Institute for Sustainable Future, Village Earth, Restore the Earth i innymi[10].

Regiony edytuj

GEN ma biura i wolontariuszy w trzech regionach: GEN Europe[11], GEN Oceania i Azja (GENOA)[12], oraz The Ecovillage Network of the Americas (ENA)[13].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g EC Mare: A Concise History of the Global Ecovillage Movement. VillageDesign.org, jesień 2000. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
  2. a b c d Jan Martin Bang: Ecovillages. A Practical Guide to Sustainable Communities. Edinburgh: Floris Books, 2005, s. 22. ISBN 0-86315-480-8.
  3. a b Frequently Asked Questions: Global Ecovillage Network (GEN). Findhorn Foundation. [dostęp 2012-12-30]. (ang.).
  4. Ross Jackson. The Ecovillage Movement. „Permaculture Magazine”, Summer, 2004. [dostęp 2012-12-29]. (ang.). 
  5. How Sustainable is Your Community? Community Sustainability Assessment. Global Ecovillage Network. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 kwietnia 2008)]. (ang.).
  6. About GEN. Global Ecovillage Network. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 stycznia 2013)]. (ang.).
  7. FAQ. Sarvodaya.org. [dostęp 2012-12-31]. (ang.).
  8. Some Features of Crystal Waters. SEED International. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 kwietnia 2013)]. (ang.).
  9. Communities and Projects: Huehuecoyotl. Común Tierra. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (ang.).
  10. a b Partners. Global Ecovillage Network. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2013)]. (ang.).
  11. GEN Europe. (ang.).
  12. GENOA. (ang.).
  13. ENA. (ang.).