Gmach Banku Krajowego w Wiedniu

Gmach Banku Krajowego (Länderbank), w Wiedniu, przy ul. Hohenstaufengasse 3, wybudowany w konwencji historyzmu w latach 1883–1884 przez architekta Otto Wagnera.

Historia

edytuj

Budynek powstał z inicjatywy kierownictwa istniejącego od 1880 Österreichische Länderbank założonego przez paryską instytucję finansową „Union Generale”. Początkowo jego siedziba mieściła się w wynajętych pomieszczeniach domu przy Löwelstrasse 18. Po usamodzielnieniu się banku od paryskiej firmy macierzystej w 1882 – postanowiono wybudować budynek dla jego centrali wiedeńskiej na specjalnie zakupionej od wojska w tym celu parceli przy Hohenstaufengasse 1–4. Po rozpisaniu konkursu budowę budynku banku zlecono Otto Wagnerowi. Koszt realizacji wyniósł 1 005 334 guldenów. W styczniu 1890 bank nabył sąsiedni budynek przy Hohenstaufengasse 5 (wybudowany przez architekt Ludwiga Tischlera w 1880 roku). Po połączeniu stanowiły odtąd jedną funkcjonalną całość. W posiadaniu banku znajdowały się do 1938 gdy firma przeniosła się do budynku kupionego od Niederösterreichischen Escompte-Gesellschaft, przy Am Hof 4. Dawną siedzibę sprzedano wówczas armii niemieckiej – która umieściła tu centrum zaopatrzenia Wehrmachtu oraz instytucje sądownictwa wojskowego. Obecnie budynek jest użytkowany przez administrację rządową.

Budynek

edytuj

Budynek zaprojektował Otto Wagner, dla którego była to pierwsza realizacja gmachu użyteczności publicznej. Prace budowlane zrealizowali Ferdinand Dehm i Franz Olbricht. Detale architektoniczne i rzeźby wykonał Johannes Benk. Jest to budynek o sześciu kondygnacjach o konstrukcji szkieletowej ze stali, która została wypełniona panelami. W piwnicach umieszczono maszynownie, kotłownię oraz instalacje wentylacyjne, grzewcze i prądnice, Na piętrze zlokalizowano natomiast kasy i skarbce. Powyżej znajduje się pomieszczenia biurowe. Fasada główna od ulicy wykonana została w stylu neorenesansowym. W sensie architektonicznym wyznacza on początek XX-wiecznej architektury wiedeńskiej i jest czasami określany jako „pierwszy nowoczesny biurowiec w Wiedniu”.

Literatura

edytuj
  • Otto Antonia Graf: Otto Wagner: Das Werk des Architekten: 1860 – 1902, Band 1; 2. Wien 1994,