Gojnik (książę serbski)
Gojnik – książę serbski z dynastii Wyszesławiców panujący w połowie IX wieku, syn księcia Włastimira.
| Władca Serbii | |
| Okres |
od ok. 850 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
| Rodzeństwo |
Muncimir, Strojimir |
| Dzieci | |
Po śmierci ojca objął rządy razem z braćmi, Muncimirem i Strojimirem[1]. Około 870 roku bracia wspólnie odparli najazd chana bułgarskiego Borysa I Michała[2]. Po tym wydarzeniu doszło do konfliktu wewnętrznego, w wyniku którego Muncimir uwięził Gojnika i Stoijimira, a następnie odesłał ich jako jeńców do Bułgarii[1][2]. Syn Gojnika, Piotr Gojniković, pozostał jako zakładnik w rękach Muncimira, udało mu się jednak zbiec do Chorwatów[1]. Około 891/892 roku dzięki wsparciu chorwackiemu obalił syna Muncimira, Pribisława, i przejął tron serbski[2].