Gramatyka Montague
Gramatyka Montague (semantyka Montague) – teoria semantyki języka naturalnego[1], zaproponowana w latach 60. i 70. przez Richarda Montague; od tego czasu podlegała modyfikacjom. Bazuje na teorii modeli formalizacja semantyki języka naturalnego. Jej częścią był język formalny zapisu, jak również charakterystyczny zestaw reguł języka, rządzących składnią. Bazuje na logice formalnej[2]. Zakłada, że języki naturalne (takie jak angielski) mogą być traktowane w ten sam sposób jak języki formalne. Kluczowym zagadnieniem jest relacja pomiędzy syntaktyką a semantyką. Znaczenie wypowiedzi zależy zarówno od znaczenia poszczególnych części zdania, jak i od sposobu, w jaki zostały połączone.
Publikacje edytuj
Zasady swojej gramatyki Montague zaprezentował w serii artykułów:
- Richard Montague. Universal grammar. „Theoria”. 36, s. 373-398, 1970. (ang.).
- richard Montague. English as a Formal Language. „Bruno Visentini (ed.): Linguaggi nella società e nella tecnica”, s. 189-223, 1970. Mailand. (ang.).
- Richard Montague: The Proper Treatment of Quantification in Ordinary English. semantics.uchicago.edu. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
Przypisy edytuj
- ↑ Theo M. V. Janssen: Montague Semantics. Edward N. Zalta. Wyd. Winter 2012. 2012-01-01. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).
- ↑ Elżbieta Hajnicz: O poszukiwaniu jednorożców, czyli sematyka możliwych światów w gramatyce Montague. [dostęp 2015-07-17].