Granica gabońsko-gwinejska

Granica gabońsko-gwinejska – granica międzypaństwowa dzieląca terytoria Gabonu i Gwinei Równikowej o długości 350 kilometrów.

Przebieg granicy

Początek granicy znajduje się na północy, jest to tzw. trójstyk: styk granic Kamerunu, Gwinei Równikowej i Gabonu, na północny wschód od gwinejskiego miasta Ebebiyín.

Następnie granica biegnie południkowo wzdłuż 11° 20’E i dochodzi do równoleżnika 1° N.

Przybiera tu kierunek zachodni i biegnie wzdłuż równoleżnika 1° N do rzeki Mitéméle, następnie rzeką Utamboni i Muni. Dochodzi do zatoki Corisco (Bahia de Corisco) pozostawiając po stronie gwinejskiej wyspy Elobey i Corisco.

Historia

Granica powstała na mocy francusko-hiszpańskiego traktatu podpisanego w Paryżu 27 czerwca 1900 r. Dzieliła wówczas francuskie i hiszpańskie posiadłości w Afryce.

W latach 1911-1916 po przekazaniu we władanie Niemiec części Gabonu (Nowy Kamerun) Gwinea Hiszpańska stała się enklawą w niemieckiej kolonii Kamerun.

Granicę przywrócono w 1916 (formalnie 1919).

Po odzyskaniu niepodległości przez Gabon (1960) i Gwineę Równikową (1968) przebieg granicy został potwierdzony w 1974 roku (konwencja z Baty).

Obecnie Gabon zgłasza roszczenia do gwinejskich wysp w zatoce Corisco (Elobey, Corisco).

Bibliografia

• Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. Tom 12 (Afryka Wschodnia i Środkowa), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 978-83-01-14927-7.