Haubica M1A1 kal. 75 mm powstała dla oddziałów górskich i specjalnych armii USA. Zaprojektowano ją jako lekkie działo. Była rozkładana w celu możliwości przenoszenia jej przez zwierzęta juczne. Haubice te mają krótką lufę, żeby zmniejszyć masę własną. Na początku prototypy posiadały drewniane koła, Jednak późniejsze modele otrzymały koła metalowe z oponami. nowe podwozie oznaczono jako M8. W celu zmniejszenia masy jeszcze bardziej, w łożu tylnym wycięto okrągłe otwory (tzw. perforowanie). Zrezygnowano z tarczy chroniącej obsługę, a lufa spoczywała w rynnie. Działa te produkowano przez całą II wojnę światową w USA. Część haubic przekazano armią sojuszniczym (głównie Wielkiej Brytanii). Walczyła ona np. w Holandii w 1944 roku. Była wykorzystywana głównie w akcjach jako zrzucana na spadochronach i składana na ziemi[1].

Haubica M1A1 kal. 75mm
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

Haubica stromotorowa

Historia
Prototypy

połowa lat 20.

Produkcja seryjna

1927

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

75 mm

Nabój

6,241 kg

Długość lufy

1194 mm

Donośność

8925 m

Długość

(bez ogona) 1321 mm

Masa

578,9 kg

Kąt ostrzału

od -5° do 45°

Jednostka ognia

wojska powietrznodesantowe

Szybkostrzelność

10-15 strz./min.

Obsługa

5 osób

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Zasieczny, Broń Wojska Polskiego 1939-1945, 2010.